Στάσου να σου πω
άλλο μη με αποφεύγεις
σε παρακαλώ χάρη στο ζητώ
μη φεύγεις
Δωσ’ μου μια στιγμή
πριν μου πάρεις τη ζωή
Όσο ακόμα ζω
ό, τι θέλεις θα το κάνω
Κι όσο προσπαθώ δε σ’ αγγίζω
δε σε φτάνω
Όχι δεν μπορεί
να `χω φτάσει μέχρι εκεί
Έρωτα τυφλέ, παράφορε
έρωτα σκληρέ, αδιάφορε
έρωτα πως με κατάντησες;
με πρόδωσες, με πλήγωσες, με μάτωσες
Έρωτα τυφλέ, παράφορε
έρωτα σκληρέ, αδιάφορε
έρωτα πως με κατάντησες;
με πρόδωσες, με πλήγωσες, με μάτωσες
και μόνο μ’ άφησες
Πέρασα πολλά όμως σ’ αγαπώ
κι αντέχω
Σκέψου το καλά
δεύτερη ζωή δεν έχω
Μην αδιαφορείς
πρέπει να με λυπηθείς
Μ’ έκανες εσύ
χίλια δυο μικρά κομμάτια
Κι όταν με κοιτάς
δε με βλέπεις μες στα μάτια
Όχι δεν μπορεί
να `χω φτάσει μέχρι εκεί
|
Stásu na su po
állo mi me apofevgis
se parakaló chári sto zitó
mi fevgis
Dos’ mu mia stigmí
prin mu páris ti zoí
Όso akóma zo
ó, ti thélis tha to káno
Ki óso prospathó de s’ angizo
de se ftáno
Όchi den bori
na `cho ftási méchri eki
Έrota tiflé, paráfore
érota skliré, adiáfore
érota pos me katántises;
me pródoses, me plígoses, me mátoses
Έrota tiflé, paráfore
érota skliré, adiáfore
érota pos me katántises;
me pródoses, me plígoses, me mátoses
ke móno m’ áfises
Pérasa pollá ómos s’ agapó
ki antécho
Sképsu to kalá
defteri zoí den écho
Min adiaforis
prépi na me lipithis
M’ ékanes esí
chília dio mikrá kommátia
Ki ótan me kitás
de me vlépis mes sta mátia
Όchi den bori
na `cho ftási méchri eki
|