|
Μόνη, τα βράδια δεν κοιμάμαι εσένα σε θυμάμαι
κι ας είσαι μακριά, είσαι εδώ κοντά μου
μόνο τη γευση από σένα θέλω να θυμάμαι
τις νύχτες που μαζί αγκαλιά περνάμε
Θέλω να σου μιλήσω, πάει τόσος καιρός
βιαστικά να σ’ αγαπήσω, ο χρόνος μας ήταν μικρός
Σε κράτησα στην καρδιά μου σαν κρυφό μυστικό
ζεις μες στα όνειρά μου μα δεν μου είναι αρκετό
Μόνη, τα βράδια δεν κοιμάμαι εσένα σε θυμάμαι
κι ας είσαι μακριά είσαι εδώ κοντά μου
μόνο τη γευση από σένα θέλω να θυμάμαι
τις νύχτες που μαζί αγκαλιά περνάμε
Έλα ταξίδεψέ με, πάρε με μακριά
έλα κι αγκάλιασέ με, να αγαπηθούμε ξανά
Μόνη, τα βράδια δεν κοιμάμαι εσένα σε θυμάμαι
κι ας είσαι μακριά είσαι εδώ κοντά μου
μόνο τη γευση από σένα θέλω να θυμάμαι
τις νύχτες που μαζί αγκαλιά περνάμε
|
Móni, ta vrádia den kimáme eséna se thimáme
ki as ise makriá, ise edó kontá mu
móno ti gefsi apó séna thélo na thimáme
tis níchtes pu mazí agkaliá pernáme
Thélo na su milíso, pái tósos kerós
viastiká na s’ agapíso, o chrónos mas ítan mikrós
Se krátisa stin kardiá mu san krifó mistikó
zis mes sta ónirá mu ma den mu ine arketó
Móni, ta vrádia den kimáme eséna se thimáme
ki as ise makriá ise edó kontá mu
móno ti gefsi apó séna thélo na thimáme
tis níchtes pu mazí agkaliá pernáme
Έla taksídepsé me, páre me makriá
éla ki agkáliasé me, na agapithume ksaná
Móni, ta vrádia den kimáme eséna se thimáme
ki as ise makriá ise edó kontá mu
móno ti gefsi apó séna thélo na thimáme
tis níchtes pu mazí agkaliá pernáme
|
