Σου έδινα δεν έπαιρνες τις νύχτες μόνη έκλαιγα εγώ!
σου χάριζα τα όνειρα και άνοιγα την πόρτα τους να μπαίνεις
Πονούσες και τον πόνο σου τον ένιωθα πολύ βαθιά εγώ!
και ήξερα πως ήθελες με άλλες πότε πότε να πηγαίνεις
Ποτέ μου δε σου μίλαγα γυρνούσες και σε φίλαγα εγώ!
κι ας μύριζες το άρωμα που ζήλευα τρελή από αγάπη
Σε κοίμιζα στο στήθος μου και έπνιγα το μίσος μου εγώ!
και τώρα λες χωρίζουμε και έριξες απάνω μου τα λάθη
Για δες ποιος μιλάει εσύ το μόνο μου λάθος εσύ
ξερίζωσες χρόνια και τα παίρνεις μαζί σου δίχως ίχνος ντροπής
με παίδεψες τόσο μ’ ανήκει η ζωή σου γίναμε ένα μαζί
Ξενύχτης όταν γύριζες ποτέ μου δε σου φώναζα εγώ
συνήθειες δεν άλλαζες σε όλα πάντα εγώ υποχωρούσα
Δε ‘μ άρεσε που έλεγες ο άρχοντας του κόσμου είμαι εγώ
και όμως μες την πίκρα μου σφιγγόμουνα να δεις ότι γελούσα
Παρέες που δεν ήθελα δεχόμουνα για χάρη σου εγώ
με πρόσβαλες δε μίλαγα κι ας βούρκωνα σε τέτοια είχα μάθει
Ποτέ δε το μετάνιωσα που τόσο σε αγάπησα εγώ
και τώρα λες χωρίζουμε και έριξες απάνω μου τα λάθη
Για δες ποιος μιλάει εσύ το μόνο μου λάθος εσύ
ξερίζωσες χρόνια και τα παίρνεις μαζί σου δίχως ίχνος ντροπής
με παίδεψες τόσο μ’ ανήκει η ζωή σου γίναμε ένα μαζί
|
Su édina den épernes tis níchtes móni éklega egó!
su cháriza ta ónira ke ániga tin pórta tus na benis
Ponuses ke ton póno su ton éniotha polí vathiá egó!
ke íksera pos ítheles me álles póte póte na pigenis
Poté mu de su mílaga girnuses ke se fílaga egó!
ki as mírizes to ároma pu zíleva trelí apó agápi
Se kimiza sto stíthos mu ke épniga to mísos mu egó!
ke tóra les chorízume ke érikses apáno mu ta láthi
Gia des pios milái esí to móno mu láthos esí
kserízoses chrónia ke ta pernis mazí su díchos íchnos ntropís
me pedepses tóso m’ aníki i zoí su giname éna mazí
Kseníchtis ótan girizes poté mu de su fónaza egó
siníthies den állazes se óla pánta egó ipochorusa
De ‘m árese pu éleges o árchontas tu kósmu ime egó
ke ómos mes tin píkra mu sfingómuna na dis óti gelusa
Parées pu den íthela dechómuna gia chári su egó
me prósvales de mílaga ki as vurkona se tétia icha máthi
Poté de to metániosa pu tóso se agápisa egó
ke tóra les chorízume ke érikses apáno mu ta láthi
Gia des pios milái esí to móno mu láthos esí
kserízoses chrónia ke ta pernis mazí su díchos íchnos ntropís
me pedepses tóso m’ aníki i zoí su giname éna mazí
|