Άδεια πόλη έρημοι καημοί
Μα εσύ τριγυρνάς εδώ κι εκεί
Απεγνωσμένα ψάχνεις συντροφιά
Να σε πάρει λίγο μακριά
Μαύρα ρούχα πες μας γιατί φοράς
Μήπως είσαι junkie και καλά
Μια ζωή στην τσίτα προσπαθείς
για να ζήσεις μια άπληστη στιγμή
Αφού καλά το ξέρεις πως δεν είσαι εσύ
Ναι καλά το ξέρεις πως δεν είσαι εσύ
Εσύ δεν είσαι εσύ
Εσύ δεν είσαι εσύ
Στην ταβέρνα απόψε γύρισα ξανά
Και χορό αρχίζω με τη μοναξιά
Καθώς η φωνή του Στράτου μου τρυπάει τ’ αυτιά
Μικρές σκληρές αλήθειες ψάχνω στα τυφλά
Μα εσύ τριγυρίζεις εδώ κι εκεί
Παρασυρμένη ίσως απ’ την ηδονή
Αυτή που σου προσφέρουν φίλοι κι άγνωστοι
Σ’ ένα κόσμο τρέλας κι ανταλλαγής
Αφού καλά το ξέρεις πως δεν είσαι εσύ
Ναι καλά το ξέρεις πως δεν είσαι εσύ
Εσύ δεν είσαι εσύ
Εσύ δεν είσαι εσύ
|
Άdia póli érimi kaimi
Ma esí trigirnás edó ki eki
Apegnosména psáchnis sintrofiá
Na se pári lígo makriá
Mavra rucha pes mas giatí forás
Mípos ise junkie ke kalá
Mia zoí stin tsíta prospathis
gia na zísis mia áplisti stigmí
Afu kalá to kséris pos den ise esí
Ne kalá to kséris pos den ise esí
Esí den ise esí
Esí den ise esí
Stin tavérna apópse girisa ksaná
Ke choró archízo me ti monaksiá
Kathós i foní tu Strátu mu tripái t’ aftiá
Mikrés sklirés alíthies psáchno sta tiflá
Ma esí trigirízis edó ki eki
Parasirméni ísos ap’ tin idoní
Aftí pu su prosférun fíli ki ágnosti
S’ éna kósmo trélas ki antallagís
Afu kalá to kséris pos den ise esí
Ne kalá to kséris pos den ise esí
Esí den ise esí
Esí den ise esí
|