Με ρωτάς τι μου συμβαίνει
από που ν’ αρχίσω
να στο κρύψω δε με παίρνει
πρέπει να σ’ αφήσω.
Παίρνω πια το δρόμο μου
καίω τ’ όνειρό μου
φεύγω για να βρω τον εαυτό μου
Έτσι, γιατί περίεργα την είδα
έτσι, γιατί βαρέθηκα τα ίδια
έτσι, γιατί γουστάρω να ‘μαι μόνος
είμαι πιο καλύτερα δε το μετανιώνω
θα ‘μαι για τη πάρτη μου και μόνο
Δεν υπάρχουν εξηγήσεις
δεν υπάρχουν λόγια
πρέπει να το συνηθίσεις
πως θα ζούμε χώρια
Μάζεψα τα πράγματά μου
κάθε τι δικό μου
φεύγω για να βρω τον εαυτό μου
Έτσι, γιατί περίεργα την είδα
έτσι, γιατί βαρέθηκα τα ίδια
έτσι, γιατί γουστάρω να ‘μαι μόνος
είμαι πιο καλύτερα δε το μετανιώνω
θα ‘μαι για την πάρτη μου και μόνο
|
Me rotás ti mu simveni
apó pu n’ archíso
na sto krípso de me perni
prépi na s’ afíso.
Perno pia to drómo mu
keo t’ óniró mu
fevgo gia na vro ton eaftó mu
Έtsi, giatí períerga tin ida
étsi, giatí varéthika ta ídia
étsi, giatí gustáro na ‘me mónos
ime pio kalítera de to metanióno
tha ‘me gia ti párti mu ke móno
Den ipárchun eksigísis
den ipárchun lógia
prépi na to sinithísis
pos tha zume chória
Mázepsa ta prágmatá mu
káthe ti dikó mu
fevgo gia na vro ton eaftó mu
Έtsi, giatí períerga tin ida
étsi, giatí varéthika ta ídia
étsi, giatí gustáro na ‘me mónos
ime pio kalítera de to metanióno
tha ‘me gia tin párti mu ke móno
|