Στο άδειο μου το σπίτι θα κλειδωθώ
κανείς να μη χτυπήσει, δεν είμαι εδώ
τραβάω τις κουρτίνες, ν’ αλλάξω σκηνικό
μεγάλες οι ευθύνες να σε σκηνοθετώ
Παίρνω απόσταση και λέω πως σε μισώ
σχεδόν απόφαση, εκτός που σ’ αγαπάω
Έτσι ειν’ αυτά, έτσι ειν’ αυτά
Έτσι ειν’ αυτά, έτσι ειν’ αυτά
Στο άδειο μου κρεβάτι θα σε σκεφτώ
σαν να χρωστάς σε κάτι, παίζεις κρυφτό
την πόρτα θ’ ασφαλίσω, θα λύσω τα σκυλιά
τα μάτια μου να κλείσω, να δέσω τα φιλιά
Παίρνω απόσταση και λέω πως σε μισώ
σχεδόν απόφαση, εκτός που σ’ αγαπάω
Έτσι ειν’ αυτά, έτσι ειν’ αυτά
Έτσι ειν’ αυτά, έτσι ειν’ αυτά
Παίρνω απόσταση και λέω πως σε μισώ
σχεδόν απόφαση, εκτός που σ’ αγαπάω
Έτσι ειν’ αυτά, έτσι ειν’ αυτά
|
Sto ádio mu to spíti tha klidothó
kanis na mi chtipísi, den ime edó
traváo tis kurtínes, n’ allákso skinikó
megáles i efthínes na se skinothetó
Perno apóstasi ke léo pos se misó
schedón apófasi, ektós pu s’ agapáo
Έtsi in’ aftá, étsi in’ aftá
Έtsi in’ aftá, étsi in’ aftá
Sto ádio mu kreváti tha se skeftó
san na chrostás se káti, pezis kriftó
tin pórta th’ asfalíso, tha líso ta skiliá
ta mátia mu na kliso, na déso ta filiá
Perno apóstasi ke léo pos se misó
schedón apófasi, ektós pu s’ agapáo
Έtsi in’ aftá, étsi in’ aftá
Έtsi in’ aftá, étsi in’ aftá
Perno apóstasi ke léo pos se misó
schedón apófasi, ektós pu s’ agapáo
Έtsi in’ aftá, étsi in’ aftá
|