Έχασε ο καιρός τα λογικά του
βρέχει ασταμάτητα από χθες
Είναι και δεν είναι καλοκαίρι
ξέχασα σου λέω τις εποχές
Είπαν το φθινόπωρο που θα ‘ρθει
θα ‘ναι κρύο και γεμάτο αστραπές
Δεν αξίζει να αδειάζω τις ντουλάπες
επειδή ο ήλιος πήγε διακοπές
Μια βροχή και μία ζέστη
το μυαλό μου τα ‘χει παίξει
Θα φορέσω το παλτό μου
στα γυμνά μου πόδια τα σαμπό
Θα απλώσω τη σεζ λονγκ μου
στην ταράτσα του σπιτιού
Με γυαλιά, μαγιό και μπότες
και κασκόλ καλού κακού
Οι παγωτατζήδες βγήκαν βόλτα
μέσα στου Δεκέμβρη τις γιορτές
Κι οι βαρκούλες τώρα αρμενίζουν
μες στους δρόμους και τις γειτονιές.
|
Έchase o kerós ta logiká tu
vréchi astamátita apó chthes
Ine ke den ine kalokeri
kséchasa su léo tis epochés
Ipan to fthinóporo pu tha ‘rthi
tha ‘ne krío ke gemáto astrapés
Den aksízi na adiázo tis ntulápes
epidí o ílios píge diakopés
Mia vrochí ke mía zésti
to mialó mu ta ‘chi peksi
Tha foréso to paltó mu
sta gimná mu pódia ta sabó
Tha aplóso ti sez longk mu
stin tarátsa tu spitiu
Me gialiá, magió ke bótes
ke kaskól kalu kaku
I pagotatzídes vgíkan vólta
mésa stu Dekémvri tis giortés
Ki i varkules tóra armenízun
mes stus drómus ke tis gitoniés.
|