Οι μέρες έρχονται και φεύγουν όλες ίδιες
σαν να ‘ναι σταγόνες μιας μονότονης βροχής
Κι εσύ απ’ έξω τις κοιτάς
χωρίς ελπίδες
Ο, τι σου δώσουν παίρνεις δίχως εκλογή
Έχεις την δύναμη, μπορείς
το νήμα της ζωής σου να κινείς
πάψε να είσαι θεατής
γίνε ο πρωταγωνιστής
Έχεις την δύναμη μπορείς…
Έτσι τα βρήκα λες, και σκύβεις το κεφάλι
περνάς σαν ίσκιος μες στους δρόμους της ζωής
Στο ρόλο που σου δώσανε, λάθος ποτέ δεν κάνεις
τυφλά κι υπάκουα να τον ακολουθείς
|
I méres érchonte ke fevgun óles ídies
san na ‘ne stagónes mias monótonis vrochís
Ki esí ap’ ékso tis kitás
chorís elpídes
O, ti su dósun pernis díchos eklogí
Έchis tin dínami, boris
to níma tis zoís su na kinis
pápse na ise theatís
gine o protagonistís
Έchis tin dínami boris…
Έtsi ta vríka les, ke skívis to kefáli
pernás san ískios mes stus drómus tis zoís
Sto rólo pu su dósane, láthos poté den kánis
tiflá ki ipákua na ton akoluthis
|