Εχτές που γιόρταζες σου στρώσαμε ένα πιάτο
κι ένα ποτήρι στ’ όνομά σου με κρασί
Mου γράφεις το `σπασες εκείνο το κοντράτο
κάνε ό,τι πρέπει γιε μου κι ό,τι θες εσύ
Το ριζικό μας ήταν βάσανα γιομάτο
και η χαρά μας ήταν πάντοτε μισή
Εχτές που γιόρταζες σου στρώσαμε ένα πιάτο
κι ένα ποτήρι στ’ όνομά σου με κρασί
Καμιά φορά ο τοίχος όπως πάντα στάζει
για τους φτωχούς και ο Θεός είναι φτωχός
Μου ‘πε ο γιατρός να κάνω μπάνια δεν πειράζει
μ’ αυτά που στέλνεις τρώμε δόξασοι ο Θεός
Κάνε κουράγιο μη σε παίρνει το μαράζι
Ήταν γραμμένη η ξενιτειά κι ο χωρισμός
Καμιά φορά ο τοίχος όπως πάντα στάζει
Για τους φτωχούς και ο Θεός είναι φτωχός
|
Echtés pu giórtazes su strósame éna piáto
ki éna potíri st’ ónomá su me krasí
Mu gráfis to `spases ekino to kontráto
káne ó,ti prépi gie mu ki ó,ti thes esí
To rizikó mas ítan vásana giomáto
ke i chará mas ítan pántote misí
Echtés pu giórtazes su strósame éna piáto
ki éna potíri st’ ónomá su me krasí
Kamiá forá o tichos ópos pánta stázi
gia tus ftochus ke o Theós ine ftochós
Mu ‘pe o giatrós na káno bánia den pirázi
m’ aftá pu stélnis tróme dóksasi o Theós
Káne kurágio mi se perni to marázi
Ήtan gramméni i ksenitiá ki o chorismós
Kamiá forá o tichos ópos pánta stázi
Gia tus ftochus ke o Theós ine ftochós
|