|
Έχω ανάγκη μια σου λέξη
μια αλήθεια μες τις αυταπάτες
και μια αγκαλιά να με γιατρέψει
από θανάσιμες αγάπες
έχω ανάγκη να βουλιάξω
μέσα στο πιο βαθύ σου βλέμμα
απ’ την αλήθεια να τρομάξω
και να φουντάρω σ’ ένα ψέμα
Έχω ανάγκη να σου δείξω
πως είμαι πλέον οπαδός σου
με την παλάμη μου ν’ αγγίξω
τον πυρετό στο μέτωπό σου
έχω ανάγκη να σε νιώσω
σαν μια προσωπική μου νίκη
με πόσα βράδια να πληρώσω
τη μοναξιά που μου ανήκει
Μια κρύα νύχτα του Σεπτέμβρη
ένα σακατεμένο βράδυ
μόνο τα μάτια σου θυμάμαι
δυο φλόγες μέσα στο σκοτάδι
μια κρύα νύχτα του Σεπτέμβρη
που όσο θυμάμαι με πονάει
έχουν περάσει τόσα χρόνια
μ’ αυτή η αγάπη δεν περνάει
Απόψε δε θα βγω στους δρόμους
στα όνειρα μου θα σε ψάξω
ότι δεν έφυγες ποτέ σου
έχω ανάγκη να φωνάξω
σ’ όποια αγκαλιά και να κοιμάσαι
εγώ μαζί σου θα ξυπνάω
την πιο γλυκιά σου απουσία
έχω ανάγκη ν’ αγαπάω
Κι έτσι για πάντα θα σαλπάρω
στην πλάτη του δικού σου ανέμου
σαν να ‘σουν όρκος θα σε πάρω
που δε θα πάταγα ποτέ μου
|
Έcho anágki mia su léksi
mia alíthia mes tis aftapátes
ke mia agkaliá na me giatrépsi
apó thanásimes agápes
écho anágki na vuliákso
mésa sto pio vathí su vlémma
ap’ tin alíthia na tromákso
ke na funtáro s’ éna pséma
Έcho anágki na su dikso
pos ime pléon opadós su
me tin palámi mu n’ angikso
ton piretó sto métopó su
écho anágki na se nióso
san mia prosopikí mu níki
me pósa vrádia na pliróso
ti monaksiá pu mu aníki
Mia kría níchta tu Septémvri
éna sakateméno vrádi
móno ta mátia su thimáme
dio flóges mésa sto skotádi
mia kría níchta tu Septémvri
pu óso thimáme me ponái
échun perási tósa chrónia
m’ aftí i agápi den pernái
Apópse de tha vgo stus drómus
sta ónira mu tha se psákso
óti den éfiges poté su
écho anágki na fonákso
s’ ópia agkaliá ke na kimáse
egó mazí su tha ksipnáo
tin pio glikiá su apusía
écho anágki n’ agapáo
Ki étsi gia pánta tha salpáro
stin pláti tu diku su anému
san na ‘sun órkos tha se páro
pu de tha pátaga poté mu
|
