Δυο μαύρα μάτια γνώρισα | Dio mavra mátia gnórisa

Δυο μαύρα μάτια γνώρισα, τα είχα συμπαθήσει
και μέσα στη καρδούλα μου, τα είχα ζωγραφίσει
και μέσα στη καρδούλα μου, τα είχα ζωγραφίσει.

Και μέρα νύχτα εγώ γι’ αυτά, ο δόλιος ξενυχτούσα,
μες στις ταβέρνες έμπαινα κι αδιάκοπα μεθούσα,
μες στις ταβέρνες έμπαινα κι αδιάκοπα μεθούσα.

Κι‘ εγώ για να ξεχάσω αυτά, πήγα σε μέρη άλλα,
δυο άλλα μάτια γνώρισα, πιο μαύρα, πιο μεγάλα,
δυο άλλα μάτια γνώρισα, πιο μαύρα, πιο μεγάλα.

Dio mavra mátia gnórisa, ta icha sibathísi
ke mésa sti kardula mu, ta icha zografísi
ke mésa sti kardula mu, ta icha zografísi.

Ke méra níchta egó gi’ aftá, o dólios ksenichtusa,
mes stis tavérnes ébena ki adiákopa methusa,
mes stis tavérnes ébena ki adiákopa methusa.

Ki‘ egó gia na ksecháso aftá, píga se méri álla,
dio álla mátia gnórisa, pio mavra, pio megála,
dio álla mátia gnórisa, pio mavra, pio megála.