Αχ, γέμισε απόψε το φεγγάρι
και το μυαλό μου έχει πάρει
πονηρές κι ανάποδες στροφές
τι να `ναι αυτό που με τρελαίνει
κάθε που το φεγγάρι βγαίνει
και φωτίζει όλες τις αυλές
κι όλες του κορμιού σου τις γωνιές
Φεγγάρι, φεγγαράκι μου
εκεί που περπατώ
αχ, φέξε μου λιγάκι
να πάω απόψε να την βρω
αχ, Θεέ μου πως την αγαπώ
Και το κορμί σου φωτισμένο
απ’ την πανσέληνο λουσμένο
μου ξυπνάει πόθους και χαρές
και σηκώνει φουσκοθαλασσιές
|
Ach, gémise apópse to fengári
ke to mialó mu échi pári
ponirés ki anápodes strofés
ti na `ne aftó pu me treleni
káthe pu to fengári vgeni
ke fotízi óles tis avlés
ki óles tu kormiu su tis goniés
Fengári, fengaráki mu
eki pu perpató
ach, fékse mu ligáki
na páo apópse na tin vro
ach, Theé mu pos tin agapó
Ke to kormí su fotisméno
ap’ tin pansélino lusméno
mu ksipnái póthus ke charés
ke sikóni fuskothalassiés
|