Της καρδιάς μου οι δρόμοι
οδηγούν μόνο σε σένα
Το μυαλό μου όμως λέει
πως βαδίζω σ’ ένα ψέμα
Αφού ξέρω ο, τι κάνω
πάνε όλα στα χαμένα
Γιατί εσύ δεν αγάπησες εμένα
Φεύγεις τώρα και παγώνω
στο αντίο σου τελειώνω
Φεύγεις τώρα, δε σε νοιάζει
μια σταλιά δε σε πειράζει
Φεύγεις τώρα που πονάω
που τρελά σε αγαπάω
Φεύγεις τώρα μακριά μου
πως θ’ αντέξει η καρδία μου
Κάθε νύχτα της ζωής μου
σε ζητάει απεγνωσμένα
Κι όλα γύρω σε θυμίζουν
και πονούν χωρίς εσένα
Και τηλέφωνο σε παίρνω
για ν’ ακούσω τη φωνή σου
Πόσο θέλω να υπάρχω στη ζωή σου
Φεύγεις τώρα και παγώνω
στο αντίο σου τελειώνω
Φεύγεις τώρα, δε σε νοιάζει
μια σταλιά δε σε πειράζει
Φεύγεις τώρα που πονάω
που τρελά σε αγαπάω
Φεύγεις τώρα μακριά μου
πως θ’ αντέξει η καρδία μου
|
Tis kardiás mu i drómi
odigun móno se séna
To mialó mu ómos léi
pos vadízo s’ éna pséma
Afu kséro o, ti káno
páne óla sta chaména
Giatí esí den agápises eména
Fevgis tóra ke pagóno
sto antío su telióno
Fevgis tóra, de se niázi
mia staliá de se pirázi
Fevgis tóra pu ponáo
pu trelá se agapáo
Fevgis tóra makriá mu
pos th’ antéksi i kardía mu
Káthe níchta tis zoís mu
se zitái apegnosména
Ki óla giro se thimízun
ke ponun chorís eséna
Ke tiléfono se perno
gia n’ akuso ti foní su
Póso thélo na ipárcho sti zoí su
Fevgis tóra ke pagóno
sto antío su telióno
Fevgis tóra, de se niázi
mia staliá de se pirázi
Fevgis tóra pu ponáo
pu trelá se agapáo
Fevgis tóra makriá mu
pos th’ antéksi i kardía mu
|