Εφτά το πρωί
Με μάτια κλειστά
Σε λίγο θα πας στη δουλειά
Σε λίγο κι εγώ
θα πω σε μισώ
θ’ ανοίξω τη πόρτα μετά
Στον κήπο θα βγω
θα τρέξω μακριά
θα θέλω να γίνω καλά
Κι εσύ το κλειδί
θα ψάχνεις εκεί
που χρόνια τ’ αφήνω κρυφά
Θα μαγειρεύεις τα βράδια για δύο
θ’ αφήνεις πάντα φιλιά στο ψυγείο
Κι εγώ θα ψάχνω στον κόσμο να βρω
Ένα καλό σ’ αγαπώ που να μη μοιάζει τις νύχτες με αντίο
Εφτά και μισή
Σε θέλω μου λες
κι εγώ σου μετρώ τις πληγές
Πως μοιάζουμε λες
δυο μόνα κορμιά
που πάντα θα ζουν χωριστά
Στον κήπο θα βγω
θα τρέξω μακριά
θα γίνουν τα χέρια φτερά
Κι εσύ το κλειδί
θα ψάχνεις εκεί
που χρόνια τ’ αφήνω κρυφά
Θα μαγειρεύεις τα βράδια για δύο
θ’ αφήνεις πάντα φιλιά στο ψυγείο
Κι εγώ θα ψάχνω στον κόσμο να βρω
Ένα καλό σ’ αγαπώ που να μη μοιάζει τις νύχτες με αντίο
|
Eftá to pri
Me mátia klistá
Se lígo tha pas sti duliá
Se lígo ki egó
tha po se misó
th’ anikso ti pórta metá
Ston kípo tha vgo
tha trékso makriá
tha thélo na gino kalá
Ki esí to klidí
tha psáchnis eki
pu chrónia t’ afíno krifá
Tha magirevis ta vrádia gia dío
th’ afínis pánta filiá sto psigio
Ki egó tha psáchno ston kósmo na vro
Έna kaló s’ agapó pu na mi miázi tis níchtes me antío
Eftá ke misí
Se thélo mu les
ki egó su metró tis pligés
Pos miázume les
dio móna kormiá
pu pánta tha zun choristá
Ston kípo tha vgo
tha trékso makriá
tha ginun ta chéria fterá
Ki esí to klidí
tha psáchnis eki
pu chrónia t’ afíno krifá
Tha magirevis ta vrádia gia dío
th’ afínis pánta filiá sto psigio
Ki egó tha psáchno ston kósmo na vro
Έna kaló s’ agapó pu na mi miázi tis níchtes me antío
|