|
Η ανάσα σου στάλα, μες στο πόθο μου λάβα
Κόκκινο της φωτιάς
Και αν τα μάτια σου βλέπω, το γαλάζιο σου θέλω
Και έναν ήλιο που έχεις ψηλά
Όταν πέφτει η νύχτα μένω με τις σκέψεις μόνος
Και για όσα δεν σου είπα, αυτά πληρώνω
Είναι στην ανθρώπινη μου φύση,
Να ζητάω πίσω όσα είχα αφήσει
Σε βλέπω πλέον μόνο σε κορνίζες και οθόνες
Και από τότε ως το τώρα μου μοιάζει με αιώνες
Τα λεπτά κι οι ώρες φεύγουν σαν τις μπόρες
Αφήνουν πάντα καταθλιπτικές εικόνες
Κι αν παράδεισο άλλο σου τάζει,
Μην πιστέψεις πως μένει εκεί
Κι αν τα χείλη σου στάζουν αγάπη,
Μην τη δώσεις σε άλλον να πιεί
Κλέψε με απόψε, κλέψε με στα σιωπηλά
Πάρε με στα φεγγάρια, στα δικά σου τα βράδια,
Που είναι ήσυχα και τρυφερά
Κλέψε με απόψε, κλέψε με και μη χαθείς
Και τ’ αστέρια τα ξένα θα φωτίζουν για σένα
Θα τους πω να είναι φίλοι καλοί
Θα τους πω να είναι φίλοι καλοί
Η ανάσα σου στάλα, μες στο πόθο μου λάβα
Και το χάδι, παιδί που γελά
Και αν τα μάτια σου βλέπω, το γαλάζιο σου θέλω
Και έναν ήλιο που έχεις ψηλά
Στο διπλό κρεβάτι δεν κλείνω πλέον μάτι
Αναρωτιέμαι που είσαι, σε ποια γωνιά του χάρτη,
Αν είσαι μόνη η με κάποιον,
Αν φτάσαμε στο τέλος,
Κι αν τα όνειρα γίνανε στάχτη
Το μόνο που ζητάω από σένα,
Τα φιλιά σου κράτησε για μένα, για μένα
Την καρδιά σου μη δώσεις σε κανένα
Και θα ‘ρθει εκείνη η μέρα που θα γίνουμε πάλι ένα
Κι αν παράδεισο άλλο σου τάζει,
Μην πιστέψεις πως μένει εκεί
Κι αν τα χείλη σου στάζουν αγάπη,
Μην τη δώσεις σε άλλον να πιεί
Κλέψε με απόψε, κλέψε με στα σιωπηλά
Πάρε με στα φεγγάρια, στα δικά σου τα βράδια,
Που είναι ήσυχα και τρυφερά
Κλέψε με απόψε, κλέψε με και μη χαθείς
Και τ’ αστέρια τα ξένα θα φωτίζουν για σένα
Θα τους πω να είναι φίλοι καλοί
Θα τους πω να είναι φίλοι καλοί
|
I anása su stála, mes sto pótho mu láva
Kókkino tis fotiás
Ke an ta mátia su vlépo, to galázio su thélo
Ke énan ílio pu échis psilá
Όtan péfti i níchta méno me tis sképsis mónos
Ke gia ósa den su ipa, aftá pliróno
Ine stin anthrópini mu físi,
Na zitáo píso ósa icha afísi
Se vlépo pléon móno se kornízes ke othónes
Ke apó tóte os to tóra mu miázi me eónes
Ta leptá ki i óres fevgun san tis bóres
Afínun pánta katathliptikés ikónes
Ki an parádiso állo su tázi,
Min pistépsis pos méni eki
Ki an ta chili su stázun agápi,
Min ti dósis se állon na pii
Klépse me apópse, klépse me sta siopilá
Páre me sta fengária, sta diká su ta vrádia,
Pu ine ísicha ke triferá
Klépse me apópse, klépse me ke mi chathis
Ke t’ astéria ta kséna tha fotízun gia séna
Tha tus po na ine fíli kali
Tha tus po na ine fíli kali
I anása su stála, mes sto pótho mu láva
Ke to chádi, pedí pu gelá
Ke an ta mátia su vlépo, to galázio su thélo
Ke énan ílio pu échis psilá
Sto dipló kreváti den klino pléon máti
Anarotiéme pu ise, se pia goniá tu chárti,
An ise móni i me kápion,
An ftásame sto télos,
Ki an ta ónira ginane stáchti
To móno pu zitáo apó séna,
Ta filiá su krátise gia ména, gia ména
Tin kardiá su mi dósis se kanéna
Ke tha ‘rthi ekini i méra pu tha ginume páli éna
Ki an parádiso állo su tázi,
Min pistépsis pos méni eki
Ki an ta chili su stázun agápi,
Min ti dósis se állon na pii
Klépse me apópse, klépse me sta siopilá
Páre me sta fengária, sta diká su ta vrádia,
Pu ine ísicha ke triferá
Klépse me apópse, klépse me ke mi chathis
Ke t’ astéria ta kséna tha fotízun gia séna
Tha tus po na ine fíli kali
Tha tus po na ine fíli kali
|
