Μας είδαν να χορεύουμε
κι είμαστε ευτυχισμένοι
δε ήταν ούτε όνειρο
ούτε υπαρκτή στιγμή
Το κάνει η φαντασία μας
σαν είναι λυπημένη
προβάλει αλλιώς το έρωτα
με κάθε αφορμή
Είχα ανάψει μία φλόγα
είχα ανάψει ένα κερί
τι ωραία φέγγαν όλα
που χωρίσαμε μπορεί
Κι όπως έτρεμε η λάμψη
σαν πνοή που σπαρταρά
τις φορές που `χε χαράξει
είδα όλες στη σειρά
Μας είδαν να χορεύουμε
περαστικά έναν μπάλο
σε πανηγύρι σε νησί
μπορούσαμε εγώ κι εσύ
Μην κλαις για τίποτα άλλο
|
Mas idan na chorevume
ki imaste eftichisméni
de ítan ute óniro
ute iparktí stigmí
To káni i fantasía mas
san ine lipiméni
prováli alliós to érota
me káthe aformí
Icha anápsi mía flóga
icha anápsi éna kerí
ti orea féngan óla
pu chorísame bori
Ki ópos étreme i lámpsi
san pnoí pu spartará
tis forés pu `che charáksi
ida óles sti sirá
Mas idan na chorevume
perastiká énan bálo
se panigiri se nisí
borusame egó ki esí
Min kles gia típota állo
|