|
Παρεξήγησες τα αισθήματα μου
έπαιξες με την καρδιά μου γιατί;
πάνω που σε είχα αγαπήσει
γκρέμισες ό,τι είχα αρχίσει γιατί;
Και τώρα πάλι προσπαθώ να σε ξεχάσω
το παραδέχομαι
Φοβάμαι, τις νύχτες που είμαι μόνος δε κοιμάμαι
σε σκέφτομαι με άλλον και λυπάμαι
που είσαι που γυρνάς και πως περνάς
Φοβάμαι, τον ουρανό μαζί πια δεν κοιτάμε
το σ’ αγαπώ που μου είχες πει θυμάμαι
μα τώρα είναι το μόνο που ξεχνάς
μακριά σου δεν αντέχω μη ξεχνάς.
Καταστρέφεις μια αγάπη τόση
βιάζεσαι για να τελειώσει γιατί;
πόσα όνειρα για μας τους δύο
σβήσανε με ένα αντίο γιατί;
μα είναι λάθος που ακόμα σ’ αγαπάω
το παραδέχομαι
Φοβάμαι, τις νύχτες που είμαι μόνος δε κοιμάμαι
σε σκέφτομαι με άλλον και λυπάμαι
που είσαι που γυρνάς και πως περνάς
Φοβάμαι, τον ουρανό μαζί πια δεν κοιτάμε
το σ’ αγαπώ που μου είχες πει θυμάμαι
μα τώρα είναι το μόνο που ξεχνάς
μακριά σου δεν αντέχω μη ξεχνάς.
|
Pareksígises ta esthímata mu
épekses me tin kardiá mu giatí;
páno pu se icha agapísi
gkrémises ó,ti icha archísi giatí;
Ke tóra páli prospathó na se ksecháso
to paradéchome
Fováme, tis níchtes pu ime mónos de kimáme
se skéftome me állon ke lipáme
pu ise pu girnás ke pos pernás
Fováme, ton uranó mazí pia den kitáme
to s’ agapó pu mu iches pi thimáme
ma tóra ine to móno pu ksechnás
makriá su den antécho mi ksechnás.
Katastréfis mia agápi tósi
viázese gia na teliósi giatí;
pósa ónira gia mas tus dío
svísane me éna antío giatí;
ma ine láthos pu akóma s’ agapáo
to paradéchome
Fováme, tis níchtes pu ime mónos de kimáme
se skéftome me állon ke lipáme
pu ise pu girnás ke pos pernás
Fováme, ton uranó mazí pia den kitáme
to s’ agapó pu mu iches pi thimáme
ma tóra ine to móno pu ksechnás
makriá su den antécho mi ksechnás.
|
