|
Φοβάμαι
Τη συνήθεια που σκοτώνει τα ζευγάρια
Την πρώτη σου ρυτίδα που κρυφά κι εγώ την είδα
Φοβάμαι
Μην αλλάξεις ουρανό σαν τα φεγγάρια
Νομίζοντας πως έπεσες στου χρόνου τη παγίδα
Και γυρίζω πίσω τα ρολόγια
Σε σφίγγω κι σου λέω πες μου λόγια
Λόγια απλά ερωτικά να μη φοβάμαι
Να μη φοβάμαι πως θα φύγεις, μα φοβάμαι
Δες πως οι καλύτερες στιγμές
Και τα φιλιά τα δυνατά
Δεν είναι τώρα θα ’ναι μετά
Δες πως οι καλύτερες στιγμές
Σε μια ζωή τόσο πεζή
Θα ’ρθουν αν είμαστε μαζί
Αγάπη μου μαζί
Φοβάμαι
Τα “λυπάμαι μα οι έρωτες πεθαίνουν”
Τις νέες θεωρίες που μιλούν για ελευθερίες
Φοβάμαι
Τα “συγγνώμη τι να κάνω αυτά συμβαίνουν
Βαρέθηκα και ψάχνω τώρα νέες εμπειρίες”
|
Fováme
Ti siníthia pu skotóni ta zevgária
Tin próti su ritída pu krifá ki egó tin ida
Fováme
Min alláksis uranó san ta fengária
Nomízontas pos épeses stu chrónu ti pagida
Ke girízo píso ta rológia
Se sfíngo ki su léo pes mu lógia
Lógia aplá erotiká na mi fováme
Na mi fováme pos tha fígis, ma fováme
Des pos i kalíteres stigmés
Ke ta filiá ta dinatá
Den ine tóra tha ’ne metá
Des pos i kalíteres stigmés
Se mia zoí tóso pezí
Tha ’rthun an imaste mazí
Agápi mu mazí
Fováme
Ta “lipáme ma i érotes pethenun”
Tis nées theoríes pu milun gia eleftheríes
Fováme
Ta “singnómi ti na káno aftá simvenun
Oaréthika ke psáchno tóra nées ebiríes”
|
