Δεν φταίει η νύχτα που `χει τόση παγωνιά
και σαν φωτιά σε περιμένω..
Φταίει που δεν αντέχω να σε θέλω πια
και να πεθαίνω σ’ αυτή την ερημιά
και εσύ να μην υπάρχεις πουθενά..
Φοβάμαι, μη μ’ αφήνεις μόνο,
φοβάμαι, δώσ’ μου λίγο χρόνο,
φοβάμαι, κράτησέ με ζωντανό..
Φοβάμαι, το σκοτάδι φως μου,
φοβάμαι, το φιλί σου δώσ’ μου,
φοβάμαι, θεέ μου πόσο σ’ αγαπώ..
Δεν φταίει η νύχτα που δε φεύγει από δω,
ούτε το δάκρυ μου που τρέχει..
Φταίει η καρδιά μου που σου λέει σ’ αγαπώ,
και δεν αντέχει να κόβεται στα δυο,
για σένα που δεν ήρθες να σε δώ..
Φοβάμαι, μη μ’ αφήνεις μόνο,
φοβάμαι, δώσ’ μου λίγο χρόνο,
φοβάμαι, κράτησέ με ζωντανό..
Φοβάμαι, το σκοτάδι φως μου,
φοβάμαι, το φιλί σου δώσ’ μου,
φοβάμαι, θεέ μου πόσο σ’ αγαπώ..
Φοβάμαι, φοβάμαι, φοβάμαι, φοβάμαι..
|
Den ftei i níchta pu `chi tósi pagoniá
ke san fotiá se periméno..
Ftei pu den antécho na se thélo pia
ke na petheno s’ aftí tin erimiá
ke esí na min ipárchis puthená..
Fováme, mi m’ afínis móno,
fováme, dós’ mu lígo chróno,
fováme, krátisé me zontanó..
Fováme, to skotádi fos mu,
fováme, to filí su dós’ mu,
fováme, theé mu póso s’ agapó..
Den ftei i níchta pu de fevgi apó do,
ute to dákri mu pu tréchi..
Ftei i kardiá mu pu su léi s’ agapó,
ke den antéchi na kóvete sta dio,
gia séna pu den írthes na se dó..
Fováme, mi m’ afínis móno,
fováme, dós’ mu lígo chróno,
fováme, krátisé me zontanó..
Fováme, to skotádi fos mu,
fováme, to filí su dós’ mu,
fováme, theé mu póso s’ agapó..
Fováme, fováme, fováme, fováme..
|