Φοβάσαι όταν μένεις μόνη μια στιγμή
και στο δωμάτιο το φως πάντα ανάβεις
κλείνεις τα μάτια όταν βλέπεις αστραπή
φοβάσαι τόσο που δε θες να καταλάβεις
Πως είμαι πάντα στο πλευρό σου
Πως είμαι άγρυπνος φρουρός σου
Φοβιτσιάρα μου, φοβιτσιάρα μου
μην μου φοβάσαι σ’ αγαπώ
Φοβιτσιάρα μου, φοβιτσιάρα μου
εγώ για σένα είμαι εδώ
Φοβάσαι μήπως η καρδιά σου προδωθεί
κάτι κακό φοβάσαι μήπως ξημερώσει
είναι η αγάπη μου πολύ πιο δυνατή
και από τον φόβο σου μπορεί να σε γλιτώσει
Γιατί είμαι πάντα στο πλευρό σου
Γιατί είμαι άγρυπνος φρουρός σου
|
Fováse ótan ménis móni mia stigmí
ke sto domátio to fos pánta anávis
klinis ta mátia ótan vlépis astrapí
fováse tóso pu de thes na katalávis
Pos ime pánta sto plevró su
Pos ime ágripnos frurós su
Fovitsiára mu, fovitsiára mu
min mu fováse s’ agapó
Fovitsiára mu, fovitsiára mu
egó gia séna ime edó
Fováse mípos i kardiá su prodothi
káti kakó fováse mípos ksimerósi
ine i agápi mu polí pio dinatí
ke apó ton fóvo su bori na se glitósi
Giatí ime pánta sto plevró su
Giatí ime ágripnos frurós su
|