Νομίζει θα ‘ρθω ξανά και λέει λόγια τρελά,
δεν έχει όμως καρδιά που ν’ αγαπάει,
χωρίς να νιώθει ντροπή προφάσεις βρίσκει να πει
για μένα ως το πρωί πως ξενυχτάει.
Σ’ όλους λέει τα δικά του, πράγματα τρελά,
μα να ξέρει, μακριά του είμαι μια χαρά.
Φταίει ό,τι και να λέει, ψεύτικα για μένα κλαίει,
φταίει ό,τι και να λέει, μου `χει κάψει την καρδιά,
φταίει ό,τι και να λέει, ψεύτικα για μένα κλαίει,
φταίει ό,τι και να λέει, δε γυρνώ κοντά του πια.
Νομίζει μάλλον αυτός πως έχει γίνει σωστός,
μα δεν μπορώ δυστυχώς να τον πιστέψω,
για μένα λέει πολλά μα όλα κρύβουν ψευτιά
και δε μ’ αφήνει η καρδιά να επιστρέψω.
Σ’ όλους λέει τα δικά του, πράγματα τρελά,
μα να ξέρει, μακριά του είμαι μια χαρά.
Φταίει ό,τι και να λέει, ψεύτικα για μένα κλαίει,
φταίει ό,τι και να λέει, μου `χει κάψει την καρδιά,
φταίει ό,τι και να λέει, ψεύτικα για μένα κλαίει,
φταίει ό,τι και να λέει, δε γυρνώ κοντά του πια.
Δε γυρνώ κοντά του πια.
|
Nomízi tha ‘rtho ksaná ke léi lógia trelá,
den échi ómos kardiá pu n’ agapái,
chorís na nióthi ntropí profásis vríski na pi
gia ména os to pri pos ksenichtái.
S’ ólus léi ta diká tu, prágmata trelá,
ma na kséri, makriá tu ime mia chará.
Ftei ó,ti ke na léi, pseftika gia ména klei,
ftei ó,ti ke na léi, mu `chi kápsi tin kardiá,
ftei ó,ti ke na léi, pseftika gia ména klei,
ftei ó,ti ke na léi, de girnó kontá tu pia.
Nomízi mállon aftós pos échi gini sostós,
ma den boró distichós na ton pistépso,
gia ména léi pollá ma óla krívun pseftiá
ke de m’ afíni i kardiá na epistrépso.
S’ ólus léi ta diká tu, prágmata trelá,
ma na kséri, makriá tu ime mia chará.
Ftei ó,ti ke na léi, pseftika gia ména klei,
ftei ó,ti ke na léi, mu `chi kápsi tin kardiá,
ftei ó,ti ke na léi, pseftika gia ména klei,
ftei ó,ti ke na léi, de girnó kontá tu pia.
De girnó kontá tu pia.
|