Με χάπια ηρεμιστικά
και με κομμάτια την καρδιά
παρέα με τον πόνο
με όνειρα απατηλά
με αλκοόλ και μοναξιά
σαν το κεράκι λιώνω
Σ’ αυτή την κόλαση που ζω
και με το βλέμμα στο κενό
σταμάτησα το χρόνο
στο άρρωστό μου το μυαλό
που είσαι εσύ πού είμαι εγώ
αυτό σου λέω μόνο
Να ζήσω άλλο δεν μπορώ
είμαι ένα βήμα απ’ το γκρεμό
και φταις εσύ γι’ αυτό
Φταις που δεν κατάλαβες ποτέ σου
μέρα νύχτα για σένα τι περνάω
Φταις που σαν αλήτισσα στους δρόμους
κάθε ώρα μεθυσμένη τριγυρνάω
Φταις που είμαι μόνη σαν χαμένη
και χτυπιέμαι και σε βρίζω και ξεσπάω
Φταις που σαν ξερόκλαδο στους πέντε τους ανέμους
κοίταξέ με πως σκορπάω
Φταις που έτσι άπονα κι αχάριστα μου φέρθηκες
σε σένανε μιλάω
Φταις που πήγαν πες μου τόσοι όρκοι τόσα λόγια
κι υποσχέσεις σε ρωτάω
Φταις μα σκότωσέ με πιο καλά σαν τελευταία χάρη
τώρα στο ζητάω
Φταις που δεν κατάλαβες ποτέ ποτέ ποτέ
πως σ’ αγαπάω
Ο κόσμος όλος ερημιά
μέσα στην άδεια μου καρδιά
σβήνω και τελειώνω
και σφίγγει γύρω μου η θηλιά
μια χαραμάδα πουθενά για λίγο οξυγόνο
Τα δάκρυά μου δεν κρατώ
τα πράγματά σου είναι εδώ
εσύ δεν είσαι μόνο
κι απ’ το καλώδιο το γυμνό
που μου τυλίγει το λαιμό
απόψε δε γλιτώνω
Να ζήσω άλλο δεν μπορώ
είμαι ένα βήμα απ’ το γκρεμό
και φταις εσύ γι’ αυτό
Φταις που δεν κατάλαβες ποτέ σου
μέρα νύχτα για σένα τι περνάω
Φταις που σαν αλήτισσα στους δρόμους
κάθε ώρα μεθυσμένη τριγυρνάω
Φταις που είμαι μόνη σαν χαμένη
και χτυπιέμαι και σε βρίζω και ξεσπάω
Φταις που σαν ξερόκλαδο στους πέντε τους ανέμους
κοίταξέ με πως σκορπάω
Φταις που έτσι άπονα κι αχάριστα μου φέρθηκες
σε σένανε μιλάω
Φταις που πήγαν πες μου τόσοι όρκοι τόσα λόγια
κι υποσχέσεις σε ρωτάω
Φταις μα σκότωσέ με πιο καλά σαν τελευταία χάρη
τώρα στο ζητάω
Φταις που δεν κατάλαβες ποτέ ποτέ ποτέ
πως σ’ αγαπάω
|
Me chápia iremistiká
ke me kommátia tin kardiá
paréa me ton póno
me ónira apatilá
me alkoól ke monaksiá
san to keráki lióno
S’ aftí tin kólasi pu zo
ke me to vlémma sto kenó
stamátisa to chróno
sto árrostó mu to mialó
pu ise esí pu ime egó
aftó su léo móno
Na zíso állo den boró
ime éna víma ap’ to gkremó
ke ftes esí gi’ aftó
Ftes pu den katálaves poté su
méra níchta gia séna ti pernáo
Ftes pu san alítissa stus drómus
káthe óra methisméni trigirnáo
Ftes pu ime móni san chaméni
ke chtipiéme ke se vrízo ke ksespáo
Ftes pu san kseróklado stus pénte tus anémus
kitaksé me pos skorpáo
Ftes pu étsi ápona ki achárista mu férthikes
se sénane miláo
Ftes pu pígan pes mu tósi órki tósa lógia
ki iposchésis se rotáo
Ftes ma skótosé me pio kalá san teleftea chári
tóra sto zitáo
Ftes pu den katálaves poté poté poté
pos s’ agapáo
O kósmos ólos erimiá
mésa stin ádia mu kardiá
svíno ke telióno
ke sfíngi giro mu i thiliá
mia charamáda puthená gia lígo oksigóno
Ta dákriá mu den krató
ta prágmatá su ine edó
esí den ise móno
ki ap’ to kalódio to gimnó
pu mu tilígi to lemó
apópse de glitóno
Na zíso állo den boró
ime éna víma ap’ to gkremó
ke ftes esí gi’ aftó
Ftes pu den katálaves poté su
méra níchta gia séna ti pernáo
Ftes pu san alítissa stus drómus
káthe óra methisméni trigirnáo
Ftes pu ime móni san chaméni
ke chtipiéme ke se vrízo ke ksespáo
Ftes pu san kseróklado stus pénte tus anémus
kitaksé me pos skorpáo
Ftes pu étsi ápona ki achárista mu férthikes
se sénane miláo
Ftes pu pígan pes mu tósi órki tósa lógia
ki iposchésis se rotáo
Ftes ma skótosé me pio kalá san teleftea chári
tóra sto zitáo
Ftes pu den katálaves poté poté poté
pos s’ agapáo
|