Φταίω εγώ
που δεν υπάρχεις τώρα
μες στο σπίτι μας εδώ
να σου μιλήσω, να σε δω
το άγιο σώμα σου σαν το λουλούδι να μαδώ
με την ανάσα μου να τραγουδώ
Φταίω εγώ
γιατί δε σου ‘δειξα ποτέ μου
πόσο σ’ αγαπώ
Τώρα κι αν θέλω να στο πω
ένας αντίλαλος θα ‘ρθει
στην κάμαρά μου εδώ
για να μου πει
πως φταίω εγώ
Φταίω εγώ
που τώρα είσαι ξένη
λατρεμένη μου μορφή
στο νου μου πύρινο καρφί
απογοήτευση σε κάθε δρόμου την στροφή
και στην αγρύπνια μου γεύση στυφή
Φταίω εγώ
που τώρα κάποιος άλλος
σ’ έχει δίπλα του Θεό
κι απ’ τ’ αδιέξοδο να βγω
κάνε τα χέρια σου θηλιά απόψε να πνιγώ
γιατί που σ’ έχασα… φταίω εγώ
|
Fteo egó
pu den ipárchis tóra
mes sto spíti mas edó
na su milíso, na se do
to ágio sóma su san to luludi na madó
me tin anása mu na tragudó
Fteo egó
giatí de su ‘diksa poté mu
póso s’ agapó
Tóra ki an thélo na sto po
énas antílalos tha ‘rthi
stin kámará mu edó
gia na mu pi
pos fteo egó
Fteo egó
pu tóra ise kséni
latreméni mu morfí
sto nu mu pírino karfí
apogoítefsi se káthe drómu tin strofí
ke stin agrípnia mu gefsi stifí
Fteo egó
pu tóra kápios állos
s’ échi dípla tu Theó
ki ap’ t’ adiéksodo na vgo
káne ta chéria su thiliá apópse na pnigó
giatí pu s’ échasa… fteo egó
|