Πως μπορείς να παίζεις,
με τις λέξεις και μ’αισθήματα,
έτσι απλά
Δεν μπορείς ν’ αντέξεις,
πως δε νοιώθω πλέον τίποτα,
γιά σένα πιά
Τα όνειρά μας καίω
γιατί δεν ένοιωσα στιγμή πως θες να ζήσουμε μαζί
Και λες εγώ πως φταίω,
που δεν κατάλαβα ποτέ πόσο μ’ αγάπησες εσύ.
Φταίω εγώ, εγώ που τη ζωή μου σου ‘χα δώσει
Φταίω εγώ, που τόσα λάθη σου έχω πληρώσει
Δεν θέλω πια να μου μιλάς,δε θέλω να σε ξέρω
Μου ‘χεις πληγώσει τη καρδιά κι ακόμα υποφέρω
Πως μπορείς να κρύβεις,
την αλήθεια μες στα μάτια σου
τόσο καλά,
Κι όσα θες να δείχνεις
μα τα ένοχα σημάδια σου
γίναν πολλά
Φταίω εγώ, εγώ που τη ζωή μου σου ‘χα δώσει
Φταίω εγώ, που τόσα λάθη σου έχω πληρώσει
Δεν θέλω πια να μου μιλάς,δε θέλω να σε ξέρω
Μου ‘χεις πληγώσει τη καρδιά κι ακόμα υποφέρω
|
Pos boris na pezis,
me tis léksis ke m’esthímata,
étsi aplá
Den boris n’ antéksis,
pos de niótho pléon típota,
giá séna piá
Ta ónirá mas keo
giatí den éniosa stigmí pos thes na zísume mazí
Ke les egó pos fteo,
pu den katálava poté póso m’ agápises esí.
Fteo egó, egó pu ti zoí mu su ‘cha dósi
Fteo egó, pu tósa láthi su écho plirósi
Den thélo pia na mu milás,de thélo na se kséro
Mu ‘chis pligósi ti kardiá ki akóma ipoféro
Pos boris na krívis,
tin alíthia mes sta mátia su
tóso kalá,
Ki ósa thes na dichnis
ma ta énocha simádia su
ginan pollá
Fteo egó, egó pu ti zoí mu su ‘cha dósi
Fteo egó, pu tósa láthi su écho plirósi
Den thélo pia na mu milás,de thélo na se kséro
Mu ‘chis pligósi ti kardiá ki akóma ipoféro
|