Φτου σου, παιδί μου, φτου σου
του λυγερού του όμορφου κορμιού σου.
Φτου σου, παιδί μου, φτου σου
να με προσέχεις, να μ’ έχεις στο νου σου.
Σαν περνάς μπροστά μου
(πω πω καημέ)
καίγεται η καρδιά μου
(αχ πειρασμέ).
Είσαι γεννημένη να μας τυραννάς
κι ύστερα σου λέει “φταίει ο φονιάς”.
Φτου σου, παιδί μου, φτου σου
του λυγερού του όμορφου κορμιού σου.
Φτου σου, παιδί μου, φτου σου
να με προσέχεις, να μ’ έχεις στο νου σου.
Μ’ όλα αυτά που κάνεις
(πω πω καημέ)
πας να με πεθάνεις
(αχ πειρασμέ).
Έχω πάθει πλάκα, σου τ’ ομολογώ,
περπατώ στο δρόμο και παραμιλώ.
Φτου σου, παιδί μου, φτου σου
του λυγερού του όμορφου κορμιού σου.
Φτου σου, παιδί μου, φτου σου
να με προσέχεις, να μ’ έχεις στο νου σου.
|
Ftu su, pedí mu, ftu su
tu ligeru tu ómorfu kormiu su.
Ftu su, pedí mu, ftu su
na me proséchis, na m’ échis sto nu su.
San pernás brostá mu
(po po kaimé)
kegete i kardiá mu
(ach pirasmé).
Ise genniméni na mas tirannás
ki ístera su léi “ftei o foniás”.
Ftu su, pedí mu, ftu su
tu ligeru tu ómorfu kormiu su.
Ftu su, pedí mu, ftu su
na me proséchis, na m’ échis sto nu su.
M’ óla aftá pu kánis
(po po kaimé)
pas na me pethánis
(ach pirasmé).
Έcho páthi pláka, su t’ omologó,
perpató sto drómo ke paramiló.
Ftu su, pedí mu, ftu su
tu ligeru tu ómorfu kormiu su.
Ftu su, pedí mu, ftu su
na me proséchis, na m’ échis sto nu su.
|