Μέσα στην έρημο έχτισα μια φυλακή
Μέσα της κλείστηκα μα εσύ βρήκες το κλειδί
Ήρθες ξαφνικά σαν βροχή, στα γλυκά σου χείλη, κρασί
Κι είχες το ασημένιο κλειδί
Είδες στην ψυχή μου εσύ, άδειο δωμάτιο
Ζούσα σαν μια μηχανή
Επίμονη, τυφλή, να χτυπιέται στη σιωπή
Κι ήρθες γελαστή σαν παιδί, ήρθες γιορτινή μουσική
Κι είχες το ασημένιο κλειδί, είδες στην ψυχή μου εσύ
Δεν ξέρω αν θα κρατήσει, είχα ξεχάσει να ζω
Ο ήλιος φτάνει στη δύση κι εγώ σε ζητώ
Να σβήσω μες στο κορμί σου κάθε μικρό μου λυγμό
Ό,τι κι αν γίνει θυμήσου εγώ σ’ αγαπώ
Κλείσε τα μάτια κοιμήσου ομορφιά μου
Άκου για σένα χτυπά η καρδιά μου
Και τα όνειρά μας ας γίνουν καράβια
Που αγέρωχα σχίζουν τα μαύρα σκοτάδια
Δεν ξέρω αν θα κρατήσει, είχα ξεχάσει να ζω
Ο ήλιος φτάνει στη δύση κι εγώ σε ζητώ
Να σβήσω με στο κορμί σου κάθε μικρό μου λυγμό
Ό,τι κι αν γίνει θυμήσου εγώ σ’ αγαπώ
|
Mésa stin érimo échtisa mia filakí
Mésa tis klistika ma esí vríkes to klidí
Ήrthes ksafniká san vrochí, sta gliká su chili, krasí
Ki iches to asiménio klidí
Ides stin psichí mu esí, ádio domátio
Zusa san mia michaní
Epímoni, tiflí, na chtipiéte sti siopí
Ki írthes gelastí san pedí, írthes giortiní musikí
Ki iches to asiménio klidí, ides stin psichí mu esí
Den kséro an tha kratísi, icha ksechási na zo
O ílios ftáni sti dísi ki egó se zitó
Na svíso mes sto kormí su káthe mikró mu ligmó
Ό,ti ki an gini thimísu egó s’ agapó
Klise ta mátia kimísu omorfiá mu
Άku gia séna chtipá i kardiá mu
Ke ta ónirá mas as ginun karávia
Pu agérocha schízun ta mavra skotádia
Den kséro an tha kratísi, icha ksechási na zo
O ílios ftáni sti dísi ki egó se zitó
Na svíso me sto kormí su káthe mikró mu ligmó
Ό,ti ki an gini thimísu egó s’ agapó
|