|
Αφού διάλεξες να φύγεις,
θα δουλεύω ως τα μεσάνυχτα.
Δε θα βιάζομαι κοντά σου πια
να τρέξω…
Αφού διάλεξες ν’ αλλάξεις,
ίσως βρω κάτι προσωρινό,
χαριτωμένα ανόητο,
να παίξω…
Και δε θα μείνω να μαδάω,
μαργαρίτες σ’ ένα δωμάτιο παιδικό
και να κάνω την καρδιά μου,
πάλι φύλλο και φτερό…
Αφού διάλεξες να φύγεις,
συγχώρεσα τους φίλους μου,
που ιδέες όλο μου ‘βαζαν
και λόγια…
Αφού διάλεξες να πετάξεις,
τα πουλάκια εγώ δε θα ρωτώ,
αν στο δρόμο τους συνάντησαν
εσένα…
Και δε θα μείνω να μαδάω,
μαργαρίτες σ’ ένα δωμάτιο παιδικό
και να κάνω την καρδιά μου,
πάλι φύλλο και φτερό…
|
Afu diálekses na fígis,
tha dulevo os ta mesánichta.
De tha viázome kontá su pia
na trékso…
Afu diálekses n’ alláksis,
ísos vro káti prosorinó,
charitoména anóito,
na pekso…
Ke de tha mino na madáo,
margarítes s’ éna domátio pedikó
ke na káno tin kardiá mu,
páli fíllo ke fteró…
Afu diálekses na fígis,
sigchóresa tus fílus mu,
pu idées ólo mu ‘vazan
ke lógia…
Afu diálekses na petáksis,
ta pulákia egó de tha rotó,
an sto drómo tus sinántisan
eséna…
Ke de tha mino na madáo,
margarítes s’ éna domátio pedikó
ke na káno tin kardiá mu,
páli fíllo ke fteró…
|
