|
Αν έχει όνομα η σιωπή το πούσι φέρνει δάκρυ
Σαν τη σκιά που ακροβατεί και τρίζει το κρεβάτι
Σκοπιά στων άστρων τη βροχή και που να κλείσεις μάτι
Ποιο χρώμα σπάει τη μοναξιά και βλαστημάς το αύριο
Δε βρίσκουν πόρτα τα κλειδιά θρανία στο προαύλιο
Με αναστολή τρέχει η ζημιά εξόριστη στο Λαύριο
Βάψε την άμμο με κρασί τα βράχια να μεθύσω
Είναι αργά τόσο αργά κι αν θες θα σ αγαπήσω
Φυσάει σκουριά
Σε μια σπηλιά την δίψα σου θα σβήσω
Μη βασανίζεις τα παιδιά που κάνουν τα ίδια λάθη
Είχαν δασκάλα μια θεά γυμνή οφθαλμαπάτη
Που άλλαζε συνεχώς πανιά ξεσπώντας στο κατάρτι
Αφού έχει άρωμα ο καπνός γιατί τραβάει ταβάνι
Τι παίρνει σβάρνα ο πυρετός τοίχο ή μαξιλάρι
Κι αν είναι ο έρωτας τυφλός ντροπή μας και καμάρι
Βάψε την άμμο με κρασί τα βράχια να μεθύσω
Είναι αργά τόσο αργά κι αν θες θα σ αγαπήσω
Φυσάει σκουριά
Σε μια σπηλιά την δίψα σου θα σβήσω
Βάψε την άμμο με κρασί τα βράχια να μεθύσω
Είναι αργά τόσο αργά κι αν θες θα σ αγαπήσω
Φυσάει σκουριά
Σε μια σπηλιά την δίψα σου θα σβήσω
|
An échi ónoma i siopí to pusi férni dákri
San ti skiá pu akrovati ke trízi to kreváti
Skopiá ston ástron ti vrochí ke pu na klisis máti
Pio chróma spái ti monaksiá ke vlastimás to avrio
De vrískun pórta ta klidiá thranía sto proavlio
Me anastolí tréchi i zimiá eksóristi sto Lavrio
Oápse tin ámmo me krasí ta vráchia na methíso
Ine argá tóso argá ki an thes tha s agapíso
Fisái skuriá
Se mia spiliá tin dípsa su tha svíso
Mi vasanízis ta pediá pu kánun ta ídia láthi
Ichan daskála mia theá gimní ofthalmapáti
Pu állaze sinechós paniá ksespóntas sto katárti
Afu échi ároma o kapnós giatí travái taváni
Ti perni svárna o piretós ticho í maksilári
Ki an ine o érotas tiflós ntropí mas ke kamári
Oápse tin ámmo me krasí ta vráchia na methíso
Ine argá tóso argá ki an thes tha s agapíso
Fisái skuriá
Se mia spiliá tin dípsa su tha svíso
Oápse tin ámmo me krasí ta vráchia na methíso
Ine argá tóso argá ki an thes tha s agapíso
Fisái skuriá
Se mia spiliá tin dípsa su tha svíso
|
