Χρόνια χρόνια χαμένα
και σκορπισμένα σε διαδρομές
λόγια φυλακισμένα άχρωμες σχέσεις
και βαρετές
Κι έτσι άσκοπα περνούσε ο καιρός
και κρυφά αναρωτιόμουν συνεχώς
Φως που υπάρχει λίγο φως
ένας άνθρωπος απλός
για ν’ ανοίξω κι εγώ την καρδιά μου
Φως που υπάρχει λίγο φως
λίγα μέτρα ουρανός
να χωρέσουνε τα όνειρά μου
Αναπάντεχα νιώθω πως η αγάπη
θα ’ρθει να με βρει
Γύρω φίλοι ζευγάρια
σπίτια καινούρια και αγκαλιές
νύχτες μελαγχολίας που με πονούσαν
σαν μελανιές
Κι έτσι άσκοπα περνούσε ο καιρός
και κρυφά αναρωτιόμουν συνεχώς
Φως που υπάρχει λίγο φως
ένας άνθρωπος απλός
για ν’ ανοίξω κι εγώ την καρδιά μου
Φως που υπάρχει λίγο φως
λίγα μέτρα ουρανός
να χωρέσουνε τα όνειρά μου
Αναπάντεχα νιώθω πως η αγάπη
θα ’ρθει να με βρει
|
Chrónia chrónia chaména
ke skorpisména se diadromés
lógia filakisména áchromes schésis
ke varetés
Ki étsi áskopa pernuse o kerós
ke krifá anarotiómun sinechós
Fos pu ipárchi lígo fos
énas ánthropos aplós
gia n’ anikso ki egó tin kardiá mu
Fos pu ipárchi lígo fos
líga métra uranós
na chorésune ta ónirá mu
Anapántecha niótho pos i agápi
tha ’rthi na me vri
Giro fíli zevgária
spítia kenuria ke agkaliés
níchtes melagcholías pu me ponusan
san melaniés
Ki étsi áskopa pernuse o kerós
ke krifá anarotiómun sinechós
Fos pu ipárchi lígo fos
énas ánthropos aplós
gia n’ anikso ki egó tin kardiá mu
Fos pu ipárchi lígo fos
líga métra uranós
na chorésune ta ónirá mu
Anapántecha niótho pos i agápi
tha ’rthi na me vri
|