|
Δε θα το πω, δε θα το πω
Δε θα το πω ξανά
Πως σ’ αγαπώ, πως σε ζητώ
Πως η καρδιά πονά
Δε μου μιλάς και μου κρατάς
Τα χείλη σου κλειστά
Πες μου γιατί σε ενοχλεί
Αφού το ξέρεις πια
Πως για σένα
Θα `χω πάντοτε τα φώτα αναμμένα
Και τους μήνες και τα χρόνια μου κλεισμένα
Και η κάθε μέρα μου θα είσαι εσύ
Πως σε σένα
Το κορμί και την καρδιά μου
Έχω δοσμένα
Και τα όνειρά μου πάνω σου χτισμένα
Γι’ αυτό πάρε μια απόφαση λοιπόν
Γίνε μέλλον ή να μείνεις παρελθόν
Μη με ρωτάς, μη μου ζητάς
Να σου το πω ξανά
Τι θέλω εγώ κι αν σ’ αγαπώ
Αφού το ξέρεις πια
|
De tha to po, de tha to po
De tha to po ksaná
Pos s’ agapó, pos se zitó
Pos i kardiá poná
De mu milás ke mu kratás
Ta chili su klistá
Pes mu giatí se enochli
Afu to kséris pia
Pos gia séna
Tha `cho pántote ta fóta anamména
Ke tus mínes ke ta chrónia mu klisména
Ke i káthe méra mu tha ise esí
Pos se séna
To kormí ke tin kardiá mu
Έcho dosména
Ke ta ónirá mu páno su chtisména
Gi’ aftó páre mia apófasi lipón
Gine méllon í na minis parelthón
Mi me rotás, mi mu zitás
Na su to po ksaná
Ti thélo egó ki an s’ agapó
Afu to kséris pia
|
