Με χάδια τρομαγμένα,
με διψασμένα χάδια
του νου μου τα σκοτάδια
απόψε ντύνομαι
Λευκό πανί υψώνω
και πάω όπου με πάει
αυτό που με σκορπάει,
σου παραδίνομαι
Φωτιά μου εσύ κι αέρας
στο σύνορο τούτης της μέρας
Τη φλόγα σου δώσ’ μου
και γίνε μου φως μου
χρυσόμαλλο δέρας
Φωτιά μου εσύ κι αέρας
στο σύνορο τούτης της μέρας
Το γέλιο σου δώσ’ μου
και γίνε του κόσμου
το πέρας
Μονάχη μες τους ξένους
και μες τους φίλους μόνη
να ‘ξερα τι σε σώνει
στον πόνο στη χαρά
Γυαλί που δεν ραγίζει
θα ‘βρισκα να σου τάξω
Πες μου πως να πετάξω
με δανεικά φτερά
Φωτιά μου εσύ κι αέρας
στο σύνορο τούτης της μέρας
Τη φλόγα σου δώσ’ μου
και γίνε μου φως μου
χρυσόμαλλο δέρας
Φωτιά μου εσύ κι αέρας
στο σύνορο τούτης της μέρας
Το γέλιο σου δώσ’ μου
και γίνε του κόσμου το πέρας
Της φυλακής μου πόρτα
εσύ και αντικλείδι
κι εγώ μικρό στολίδι
στον άσπρο σου λαιμό
Θα πω ένα τραγούδι
σήκω να το χορέψεις
Τα μάτια να μου κλέψεις
για πάντα πριν χαθώ
|
Me chádia tromagména,
me dipsasména chádia
tu nu mu ta skotádia
apópse ntínome
Lefkó paní ipsóno
ke páo ópu me pái
aftó pu me skorpái,
su paradínome
Fotiá mu esí ki aéras
sto sínoro tutis tis méras
Ti flóga su dós’ mu
ke gine mu fos mu
chrisómallo déras
Fotiá mu esí ki aéras
sto sínoro tutis tis méras
To gélio su dós’ mu
ke gine tu kósmu
to péras
Monáchi mes tus ksénus
ke mes tus fílus móni
na ‘ksera ti se sóni
ston póno sti chará
Gialí pu den ragizi
tha ‘vriska na su tákso
Pes mu pos na petákso
me daniká fterá
Fotiá mu esí ki aéras
sto sínoro tutis tis méras
Ti flóga su dós’ mu
ke gine mu fos mu
chrisómallo déras
Fotiá mu esí ki aéras
sto sínoro tutis tis méras
To gélio su dós’ mu
ke gine tu kósmu to péras
Tis filakís mu pórta
esí ke antiklidi
ki egó mikró stolídi
ston áspro su lemó
Tha po éna tragudi
síko na to chorépsis
Ta mátia na mu klépsis
gia pánta prin chathó
|