Στη νύχτα πάλι χάνεσαι
με καθώς πρέπει φορτωμένος
εκείνα που αισθάνεσαι δε θέλεις να τα δεις
Γυρνάς εκεί χαράματα τόσο δειλός και διχασμένος
και είναι ότι πεις τραγούδι ενοχής
Φωτιά στα πρέπει και φωτιά στη λογική
αυτά που νιώθεις μη τα κλείνεις φυλακή
φωτιά στα πρέπει και κανέναν μην ακούς
δεν επιτρέπει η ζωή συμβιβασμούς
Στο ψέμα πάλι κρύβεσαι
κι έχεις και σύμμαχο τον νόμο
αλλά εδώ αμοίβεσαι καθώς χτυπάει η καρδιά
σ’ αγγίζω και ονειρεύομαι ότι κοιτάς ξανά το δρόμο
πως βάζεις μια βραδιά στα πρέπει σου φωτιά
Φωτιά στα πρέπει και φωτιά στη λογική
αυτά που νιώθεις μη τα κλείνεις φυλακή
φωτιά στα πρέπει και κανέναν μην ακούς
δεν επιτρέπει η ζωή συμβιβασμούς
|
Sti níchta páli chánese
me kathós prépi fortoménos
ekina pu esthánese de thélis na ta dis
Girnás eki charámata tóso dilós ke dichasménos
ke ine óti pis tragudi enochís
Fotiá sta prépi ke fotiá sti logikí
aftá pu nióthis mi ta klinis filakí
fotiá sta prépi ke kanénan min akus
den epitrépi i zoí simvivasmus
Sto pséma páli krívese
ki échis ke símmacho ton nómo
allá edó amivese kathós chtipái i kardiá
s’ angizo ke onirevome óti kitás ksaná to drómo
pos vázis mia vradiá sta prépi su fotiá
Fotiá sta prépi ke fotiá sti logikí
aftá pu nióthis mi ta klinis filakí
fotiá sta prépi ke kanénan min akus
den epitrépi i zoí simvivasmus
|