Φωτιές μου άναψες και την ζωή μου καις
τι θες, γιατί να σε ξεχάσω δε μ’αφήνεις
Δεν έπρεπε ποτέ να σε γνωρίσω
ο έρωτας σου μου έκανε κακό
και τώρα προσπαθώ να προχωρήσω
με εσένα μέρα νύχτα στο μυαλό
Φωτιές μου άναψες και την ζωή μου καις
τι θες, γιατί να σε ξεχάσω δε μ’ αφήνεις
μέσα από την σκέψη μου με τίποτα δεν σβήνεις
Την ώρα που με πήρες αγκαλιά σου
με τύλιξε μεγάλη πυρκαγιά
παραδομένα όλα στα φιλιά σου
το σώμα, η ψυχή και η καρδιά.
Φωτιές μου άναψες και την ζωή μου καις
τι θες, γιατί να σε ξεχάσω δε μ’ αφήνεις
μέσα από την σκέψη μου με τίποτα δεν σβήνεις
|
Fotiés mu ánapses ke tin zoí mu kes
ti thes, giatí na se ksecháso de m’afínis
Den éprepe poté na se gnoríso
o érotas su mu ékane kakó
ke tóra prospathó na prochoríso
me eséna méra níchta sto mialó
Fotiés mu ánapses ke tin zoí mu kes
ti thes, giatí na se ksecháso de m’ afínis
mésa apó tin sképsi mu me típota den svínis
Tin óra pu me píres agkaliá su
me tílikse megáli pirkagiá
paradoména óla sta filiá su
to sóma, i psichí ke i kardiá.
Fotiés mu ánapses ke tin zoí mu kes
ti thes, giatí na se ksecháso de m’ afínis
mésa apó tin sképsi mu me típota den svínis
|