Πες μου που κρύβεις τόσο ψέμα μες στο αίμα σου
κι είναι αθώο πειστικό το κάθε βλέμμα σου
σε κοίταζα κι όλα άλλαζαν στη στιγμή
μα τώρα χάνω απ’ τα ποδιά μου τη γη
Εγώ που έφτασα στο τέρμα
κάθε όριο για σένα
τώρα δεν μ’ αφήνεις άλλο
περιθώριο κανένα.
Εγώ που έφτασα στο τέρμα
την αγάπη μου για σένα
το μυαλό μου έχει τάσεις
σε τελειωμένες καταστάσεις.
Όταν σε γνώρισα το όνομα μου ξέχασα
μα φαίνεται μαζί σου έπαιξα κι έχασα
σε κοίταζα κι όλα άλλαζαν στη στιγμή
μα ήσουν πολύ καλή για να ‘σαι αληθινή
Εγώ που έφτασα στο τέρμα
κάθε όριο για σένα
τώρα δεν μ’ αφήνεις άλλο
περιθώριο κανένα.
Εγώ που έφτασα στο τέρμα
την αγάπη μου για σένα
το μυαλό μου έχει τάσεις
σε τελειωμένες καταστάσεις.
|
Pes mu pu krívis tóso pséma mes sto ema su
ki ine athóo pistikó to káthe vlémma su
se kitaza ki óla állazan sti stigmí
ma tóra cháno ap’ ta podiá mu ti gi
Egó pu éftasa sto térma
káthe ório gia séna
tóra den m’ afínis állo
perithório kanéna.
Egó pu éftasa sto térma
tin agápi mu gia séna
to mialó mu échi tásis
se telioménes katastásis.
Όtan se gnórisa to ónoma mu kséchasa
ma fenete mazí su épeksa ki échasa
se kitaza ki óla állazan sti stigmí
ma ísun polí kalí gia na ‘se alithiní
Egó pu éftasa sto térma
káthe ório gia séna
tóra den m’ afínis állo
perithório kanéna.
Egó pu éftasa sto térma
tin agápi mu gia séna
to mialó mu échi tásis
se telioménes katastásis.
|