Κάθισε λιγάκι να τα πούμε
μου ‘χουν λείψει αυτά που λέγαμε μαζί
Σπίτι μας να μείνουμε, μη βγούμε
έξω, θα χαθούμε στη σιωπή.
Γέλα μου, ν` αρχίσω να γελάω
έχει δρόμο αυτό το βράδυ για να βγει
Κοίτα με, δεν ξέρω πού πατάω
άνοιξε και με τραβάει η γη.
Όλοι ένα χάδι θέλουμε να πάρουμε
όλοι ένα βράδυ θέλουμε να βγάλουμε
όλοι σε μια ρόδα πάνω περπατάμε
όλοι μας νομίζουμε ότι κάπου πάμε.
Έλα μου, έλα μου, γέλα μου ξανά.
έλα μου, έλα μου, γέλα μου διπλά.
Διώξε με τα χέρια το σκοτάδι
κάνε πάλι αυτό το κόλπο με το φως
Βάλε στον αέρα ένα σημάδι
δείξε πού αρχίζει ο ουρανός.
|
Káthise ligáki na ta pume
mu ‘chun lipsi aftá pu légame mazí
Spíti mas na minume, mi vgume
ékso, tha chathume sti siopí.
Gela mu, n` archíso na geláo
échi drómo aftó to vrádi gia na vgi
Kita me, den kséro pu patáo
ánikse ke me travái i gi.
Όli éna chádi thélume na párume
óli éna vrádi thélume na vgálume
óli se mia róda páno perpatáme
óli mas nomízume óti kápu páme.
Έla mu, éla mu, géla mu ksaná.
éla mu, éla mu, géla mu diplá.
Diókse me ta chéria to skotádi
káne páli aftó to kólpo me to fos
Oále ston aéra éna simádi
dikse pu archízi o uranós.
|