Κύλαγε το τσέρκι στην οδό Φυλής
άστραφτε στον ήλιο κάποια τζαμαρία
άρπαζες την πέτρα δίχως να σκεφτείς
τίναζες το χέρι κάτω η τζαμαρία
γέλαγε η Μαρία η Μαρία
Κόβαμε διχάλες απ’ τη μυγδαλιά
είχαμε ρημάξει τη φτωχή πλατεία
έβαζες σημάδι γλόμπους και πουλιά
και του κυρ Αλέκου τη χοντρή κυρία
γέλαγε η Μαρία η Μαρία
Πάνω στο πατίνι με τα ρουλεμάν
τρέλαινες τον κόσμο απ’ τη φασαρία
κι οι νοικοκυραίοι φώναζαν αμάν
λέγαν θα καλέσουν την αστυνομία
γέλαγε η Μαρία η Μαρία
|
Kílage to tsérki stin odó Filís
ástrafte ston ílio kápia tzamaría
árpazes tin pétra díchos na skeftis
tínazes to chéri káto i tzamaría
gélage i María i María
Kóvame dicháles ap’ ti migdaliá
ichame rimáksi ti ftochí platia
évazes simádi glóbus ke puliá
ke tu kir Aléku ti chontrí kiría
gélage i María i María
Páno sto patíni me ta rulemán
trélenes ton kósmo ap’ ti fasaría
ki i nikokirei fónazan amán
légan tha kalésun tin astinomía
gélage i María i María
|