|
Βλέμματα γεμάτα ψέματα,
γεμάτα μήπως, γεμάτα ίσως
και κάπου κάπου γεμάτα μίσος.
Κύματα από νοήματα
που κούφια λόγια λένε μονάχα
και όλα τα ξέρουν για όλους τάχα.
Κι εγώ, μονάχη, όπως και να `χει,
χωρίς να φαίνομαι, λίγο πικραίνομαι,
και απαντώ
Γελιέστε λοιπόν, γελιέστε,
μα ποια είν’ η αλήθεια βρες τε,
γιατί αν σας ρωτήσω ποιος ξέρει να πει
πως γίνεται να `ναι η αγάπη ντροπή.
Γελιέστε λοιπόν, γελιέστε,
κι αν έφταιξα ακόμα πες τε,
ποιος θα `τανε άξιος να γίνει ο κριτής,
κριτής της δικής μου ζωής.
Ρήματα όλο ευρήματα
από ανθρώπους ρηχούς και στείρους
που όταν μιλάνε ακούς ψιθύρους.
Κύματα από αδικήματα
που μόνο ένα έχουν σκοπό τους,
το να κρυφτούν απ’ τον εαυτό τους.
Κι εγώ, μονάχη, όπως και να `χει,
χωρίς να φαίνομαι λίγο πικραίνομαι
και απαντώ:
Γελιέστε λοιπόν, γελιέστε,
μα ποια είν’ η αλήθεια βρες τε,
γιατί αν σας ρωτήσω ποιος ξέρει να πει
πως γίνεται να `ναι η αγάπη ντροπή.
Γελιέστε λοιπόν, γελιέστε,
κι αν έφταιξα ακόμα πες τε,
ποιος θα `τανε άξιος να γίνει ο κριτής,
κριτής της δικής μου ζωής.
|
Olémmata gemáta psémata,
gemáta mípos, gemáta ísos
ke kápu kápu gemáta mísos.
Kímata apó noímata
pu kufia lógia léne monácha
ke óla ta ksérun gia ólus tácha.
Ki egó, monáchi, ópos ke na `chi,
chorís na fenome, lígo pikrenome,
ke apantó
Geliéste lipón, geliéste,
ma pia in’ i alíthia vres te,
giatí an sas rotíso pios kséri na pi
pos ginete na `ne i agápi ntropí.
Geliéste lipón, geliéste,
ki an éfteksa akóma pes te,
pios tha `tane áksios na gini o kritís,
kritís tis dikís mu zoís.
Rímata ólo evrímata
apó anthrópus richus ke stirus
pu ótan miláne akus psithírus.
Kímata apó adikímata
pu móno éna échun skopó tus,
to na kriftun ap’ ton eaftó tus.
Ki egó, monáchi, ópos ke na `chi,
chorís na fenome lígo pikrenome
ke apantó:
Geliéste lipón, geliéste,
ma pia in’ i alíthia vres te,
giatí an sas rotíso pios kséri na pi
pos ginete na `ne i agápi ntropí.
Geliéste lipón, geliéste,
ki an éfteksa akóma pes te,
pios tha `tane áksios na gini o kritís,
kritís tis dikís mu zoís.
|
