|
Βάζω τριαντάφυλλο στο βάζο
τις σκέψεις μου στοιβάζω
και σε αναπολώ.
Φεύγεις, φεύγεις, ξανάρχεσαι και φεύγεις
το όνειρο διαλέγεις
γι αυτό και σε ποθώ.
Είσαι μια οπτασία, είσαι μια ουτοπία
που όλα τα διαπερνάς,
πλήρης ελευθερία
που όλο με προσπερνάς.
Χίμαιρα γλυκιά, είσαι η ψυχή μου
και πληγή βαθιά, αχ συνείδηση μου,
μέχρι που να ζω θέλω να σε ζήσω
όσο και αν πονώ
γιατί σ’ αγαπώ ζωή.
Κύκλο, βαθιά στο φαύλο κύκλο
θυμίζω μαύρο κύκνο
που εδώ ψυχορραγεί.
Έλα, έλα ξανά ιερή μου τρέλα
του ίλιγγου προπέλα
και άγια προσμονή.
Είσαι μια οπτασία, είσαι μια ουτοπία
που όλα τα διαπερνάς,
πλήρης ελευθερία
που όλο με προσπερνάς.
Χίμαιρα γλυκιά, είσαι η ψυχή μου
και πληγή βαθιά, αχ συνείδηση μου,
μέχρι που να ζω θέλω να σε ζήσω
όσο και αν πονώ
γιατί σ’ αγαπώ ζωή.
|
Oázo triantáfillo sto vázo
tis sképsis mu stivázo
ke se anapoló.
Fevgis, fevgis, ksanárchese ke fevgis
to óniro dialégis
gi aftó ke se pothó.
Ise mia optasía, ise mia utopía
pu óla ta diapernás,
plíris elefthería
pu ólo me prospernás.
Chímera glikiá, ise i psichí mu
ke pligí vathiá, ach sinidisi mu,
méchri pu na zo thélo na se zíso
óso ke an ponó
giatí s’ agapó zoí.
Kíklo, vathiá sto favlo kíklo
thimízo mavro kíkno
pu edó psichorragi.
Έla, éla ksaná ierí mu tréla
tu ílingu propéla
ke ágia prosmoní.
Ise mia optasía, ise mia utopía
pu óla ta diapernás,
plíris elefthería
pu ólo me prospernás.
Chímera glikiá, ise i psichí mu
ke pligí vathiá, ach sinidisi mu,
méchri pu na zo thélo na se zíso
óso ke an ponó
giatí s’ agapó zoí.
|
