Περασμένη η ώρα, κοίταξέ με για λίγο,
στο μπαράκι θαρρείς απομείναμε οι δυο μας.
Κουρασμένος κι εγώ όπου να `ναι θα φύγω
μα τα λόγια σου ακόμα μου τρυπάν το μυαλό.
Γι αυτό σου λέω πως αλλάξαμε,
πως ο καιρός δε συγχωράει,
ως τους παλιούς, τους αντιγράψαμε,
κι ό,τι κερδίσαμε
κι ό,τι κερδίσαμε
κι ό,τι κερδίσαμε, σκορπάει
Σα χαμένη λοιπόν στη ρουλέτα του χρόνου,
με ουίσκι και βότκα μεθάει η γενιά μας.
Σ’ ένα άδειο παρόν και με το μέρος του νόμου,
και με δάφνες ηρώων από το παρελθόν.
Γι αυτό σου λέω πως αλλάξαμε,
πως ο καιρός δε συγχωράει,
ως τους παλιούς, τους αντιγράψαμε,
κι ό,τι κερδίσαμε
κι ό,τι κερδίσαμε
κι ό,τι κερδίσαμε, σκορπάει
|
Perasméni i óra, kitaksé me gia lígo,
sto baráki tharris apominame i dio mas.
Kurasménos ki egó ópu na `ne tha fígo
ma ta lógia su akóma mu tripán to mialó.
Gi aftó su léo pos alláksame,
pos o kerós de sigchorái,
os tus palius, tus antigrápsame,
ki ó,ti kerdísame
ki ó,ti kerdísame
ki ó,ti kerdísame, skorpái
Sa chaméni lipón sti ruléta tu chrónu,
me uíski ke vótka methái i geniá mas.
S’ éna ádio parón ke me to méros tu nómu,
ke me dáfnes iróon apó to parelthón.
Gi aftó su léo pos alláksame,
pos o kerós de sigchorái,
os tus palius, tus antigrápsame,
ki ó,ti kerdísame
ki ó,ti kerdísame
ki ó,ti kerdísame, skorpái
|