Για έλα στο παράθυρο
να δεις λιγάκι άπειρο
Να δεις και κάτι άστρα που σου μοιάζουν
Κι αν η ζωή μας πίκρανε
χιλιάδες προδοθήκανε
Μα τη ζωή με άλλη δεν αλλάζουν
Μην πέφτεις στο φιλότιμο
για άλλους είναι κρίμα να πονάς
Πληρώσαμε το πρόστιμο
καιρός ν’ ασχοληθούμε και με μας
Για έλα στο παράθυρο
Να κοιταχτούμε στ’ άπειρο
Εκεί που κάνουν τα όνειρα σεργιάνι
Να δεις τα νεφελώματα
Και ξέχνα τα καμώματα
Που ετούτος ο μικρόκοσμος μας κάνει
|
Gia éla sto paráthiro
na dis ligáki ápiro
Na dis ke káti ástra pu su miázun
Ki an i zoí mas píkrane
chiliádes prodothíkane
Ma ti zoí me álli den allázun
Min péftis sto filótimo
gia állus ine kríma na ponás
Plirósame to próstimo
kerós n’ ascholithume ke me mas
Gia éla sto paráthiro
Na kitachtume st’ ápiro
Eki pu kánun ta ónira sergiáni
Na dis ta nefelómata
Ke kséchna ta kamómata
Pu etutos o mikrókosmos mas káni
|