Την ρωτάω, με ρωτάει
Απαντάω, απαντάει
Κι έτσι πιάνουμε κουβέντα
Για το τίποτα
Κι ο καφές όταν τελειώσει
Φτιάχνουμε άλλη μια δόση
“τι ‘ναι αγάπη μου η αγάπη”
Λέει τίποτα!
Την χαϊδεύω, με χαϊδεύει
Τη μαγεύω, με μαγεύει
Κι έτσι φτάνουμε μαζί
μπροστά στο τίποτα
Μα η βραδιά όταν τελειώσει
Κάποιος πρέπει να πληρώσει
Το δωμάτιο που χάνεται
στο τίποτα
Μα στο τέλος συμφωνούμε
Πως αν ψάξουμε θα βρούμε
Μια ελπίδα γεννημένη
Από το τίποτα
κι όμως, δίπλα στο πλευρό της
Είμαι ένας στρατιώτης
Που τη μάχη πάει να δώσει
Για ένα τίποτα.
|
Tin rotáo, me rotái
Apantáo, apantái
Ki étsi piánume kuvénta
Gia to típota
Ki o kafés ótan teliósi
Ftiáchnume álli mia dósi
“ti ‘ne agápi mu i agápi”
Léi típota!
Tin chaidevo, me chaidevi
Ti magevo, me magevi
Ki étsi ftánume mazí
brostá sto típota
Ma i vradiá ótan teliósi
Kápios prépi na plirósi
To domátio pu chánete
sto típota
Ma sto télos simfonume
Pos an psáksume tha vrume
Mia elpída genniméni
Apó to típota
ki ómos, dípla sto plevró tis
Ime énas stratiótis
Pu ti máchi pái na dósi
Gia éna típota.
|