Πες μου δυο λόγια και μη τα προετοιμάζεις
άνοιξε διάπλατα την πόρτα της καρδιάς
πες μου για μένα τι άλλο σχεδιάζεις
και μη με ρίχνεις στου πελάγου τα βαθιά.
Μήπως χαθήκαμε
ζήλεψε ο ήλιος μια ξένη ανατολή
πες μου πως βρήκαμε
αυτό τον κόσμο που είχες φανταστεί.
Θάλασσες ξυπνάνε την καρδιά σου απ’ τη λήθη
και γεμίζεις τ’ άδειο στρώμα με φιλιά
μονάχα απ’ τα σύννεφα θες να κοιτάς τα πλήθη
και πέρα απ’ αυτά ν’ αγγίζεις τη χαρά.
|
Pes mu dio lógia ke mi ta proetimázis
ánikse diáplata tin pórta tis kardiás
pes mu gia ména ti állo schediázis
ke mi me ríchnis stu pelágu ta vathiá.
Mípos chathíkame
zílepse o ílios mia kséni anatolí
pes mu pos vríkame
aftó ton kósmo pu iches fantasti.
Thálasses ksipnáne tin kardiá su ap’ ti líthi
ke gemízis t’ ádio stróma me filiá
monácha ap’ ta sínnefa thes na kitás ta plíthi
ke péra ap’ aftá n’ angizis ti chará.
|