|
Κάθισε εδώ κοντά μου
Μου ‘λειψες ξαφνικά
Έτσι όπως πέφτει ο ήλιος
Χτυπάει η μοναξιά
Μείνε λιγάκι ακόμα
Κάτι έχω να σου πω
Να πάρει ο αέρας χρώμα
Αχ, για να γεννηθείς εσύ κι εγώ
Γι’ αυτό, για να σε συναντήσω
Γι’ αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου
Γι’ αυτό, για να σε συναντήσω
Δεν έχει αρχή και τέλος
Δεν έχει μέτρημα
θάλασσα που κυλάει
αυτό το αίσθημα
στο πιο βαθύ σκοτάδι
στη δυνατή βροχή
γιορτάζει η αγάπη,
γιορτάζει η αγάπη
της νύχτας το σκοτάδι
φωτίζει το φιλί
|
Káthise edó kontá mu
Mu ‘lipses ksafniká
Έtsi ópos péfti o ílios
Chtipái i monaksiá
Mine ligáki akóma
Káti écho na su po
Na pári o aéras chróma
Ach, gia na gennithis esí ki egó
Gi’ aftó, gia na se sinantíso
Gi’ aftó égine o kósmos mátia mu
Gi’ aftó, gia na se sinantíso
Den échi archí ke télos
Den échi métrima
thálassa pu kilái
aftó to esthima
sto pio vathí skotádi
sti dinatí vrochí
giortázi i agápi,
giortázi i agápi
tis níchtas to skotádi
fotízi to filí
|
