Κοίτα πως ξεσπά μπροστά μας μια καινούρια μέρα
γιορτάζει ο ουρανός, σήκωσε τα μάτια σου ψηλά
Σπάσε τώρα τα δεσμά σου κι έξω στον αέρα
Ποτάμι να χυθείς κι ίσως βρεις τον δρόμο σου ξανά
Εγώ δεν είμαι Θεός να σε κρατώ όταν χάνεσαι
Δεν είμαι δέντρο γερο που σκαλώνεις πριν πέσεις στο νερό
Όχι δεν είμαι Θεός, είμαι ένα χέρι που πιάνεσαι
στα πόδια σου αν δε σταθείς θα πέσουμε κι οι δυο
Τώρα ακίνητη ασφαλής ζητάς ισορροπία
κουρνιάζοντας ξανά στου τίποτα τη γνώριμη φωλιά
πέλαγος μπροστά σου φόβοι ζήσαν τρικυμία
σ’ έκαναν καράβι γερασμένο που δε ταξιδεύει πια
Εγώ δεν είμαι Θεός να σε κρατώ όταν χάνεσαι
Δεν είμαι δέντρο γερο που σκαλώνεις πριν πέσεις στο νερό
Όχι δεν είμαι Θεός, είμαι ένα χέρι που πιάνεσαι
μα βάλε τώρα μπρος κι εσύ πριν πέσουμε κι οι δυο
|
Kita pos ksespá brostá mas mia kenuria méra
giortázi o uranós, síkose ta mátia su psilá
Spáse tóra ta desmá su ki ékso ston aéra
Potámi na chithis ki ísos vris ton drómo su ksaná
Egó den ime Theós na se krató ótan chánese
Den ime déntro gero pu skalónis prin pésis sto neró
Όchi den ime Theós, ime éna chéri pu piánese
sta pódia su an de stathis tha pésume ki i dio
Tóra akíniti asfalís zitás isorropía
kurniázontas ksaná stu típota ti gnórimi foliá
pélagos brostá su fóvi zísan trikimía
s’ ékanan karávi gerasméno pu de taksidevi pia
Egó den ime Theós na se krató ótan chánese
Den ime déntro gero pu skalónis prin pésis sto neró
Όchi den ime Theós, ime éna chéri pu piánese
ma vále tóra bros ki esí prin pésume ki i dio
|