|
Στη χώρα των ηρώων γεννήθηκα κι εγώ
Αντάρτες και θεοί κληρονομιά μου
Μετρούσα τούς αιώνες με τον ήλιο αρχηγό
Τα θαύματα του κόσμου όλα δικά μου
Μα κύλησαν τα χρόνια σε λάθος ποταμό
Ξεφτίλα, τηλεόραση και πλήξη
Τα πλοία στο λιμάνι σκουριάζουνε καιρό
Κι ένα αεράκι να μη λέει να φυσήξει
Φεύγει ένα κορίτσι, τρέχει σαν τον άνεμο
Σαν το χελιδόνι μπαίνει στην οθόνη
Αστράψε το νήμα, όνειρο παράνομο
Θεέ μου, φτάνει πρώτο
Για ποια Ελλάδα, ρε γαμώ το
Αθάνατη πατρίδα μου, προεκλογική
Της αφασίας και του μετ’ εμποδίων
Αδίστακτο τοπίο, τροχιά ελλειπτική
Των οραμάτων και των μυστηρίων
Μια πίκρα, μια μιζέρια που φτάνει ως το λαιμό
Με το που ανοίγεις την εφημερίδα
Ελλάδα σ’ αγαπούσα κι ακόμα σ’ αγαπώ
Όπως σε πρόλαβα, σε γνώρισα, σε είδα
Φεύγει ένα κορίτσι, τρέχει σαν τον άνεμο
Σαν το χελιδόνι μπαίνει στην οθόνη
Αστράψε το νήμα, όνειρο παράνομο
Θεέ μου, φτάνει πρώτο
Για ποια Ελλάδα, ρε γαμώ το
Στη χώρα των ηρώων, γεννήθηκα κι εγώ
Βαριά, πολύ βαριά η κληρονομιά μου
Τις μέρες να μετρώ με ένα ήλιο ναυαγό
Τα τραύματα του κόσμου όλα δικά μου
|
Sti chóra ton iróon genníthika ki egó
Antártes ke thei klironomiá mu
Metrusa tus eónes me ton ílio archigó
Ta thafmata tu kósmu óla diká mu
Ma kílisan ta chrónia se láthos potamó
Kseftíla, tileórasi ke plíksi
Ta plia sto limáni skuriázune keró
Ki éna aeráki na mi léi na fisíksi
Fevgi éna korítsi, tréchi san ton ánemo
San to chelidóni beni stin othóni
Astrápse to níma, óniro paránomo
Theé mu, ftáni próto
Gia pia Elláda, re gamó to
Athánati patrída mu, proeklogikí
Tis afasías ke tu met’ ebodíon
Adístakto topío, trochiá elliptikí
Ton oramáton ke ton mistiríon
Mia píkra, mia mizéria pu ftáni os to lemó
Me to pu anigis tin efimerída
Elláda s’ agapusa ki akóma s’ agapó
Όpos se prólava, se gnórisa, se ida
Fevgi éna korítsi, tréchi san ton ánemo
San to chelidóni beni stin othóni
Astrápse to níma, óniro paránomo
Theé mu, ftáni próto
Gia pia Elláda, re gamó to
Sti chóra ton iróon, genníthika ki egó
Oariá, polí variá i klironomiá mu
Tis méres na metró me éna ílio nafagó
Ta trafmata tu kósmu óla diká mu
|
