Το μεγαλύτερο σχολείο της ζωής
Είναι το πεζοδρόμιο
Εκεί εσπούδασα κι εγώ
Κορίτσι μου γλυκό
Και άκου τι θα σου πω
Το πεζοδρόμιο με δίδαξε πολλά
Κι είδαν τα μάτια μου πολλά στην κοινωνία
Γι’ αυτό σε μένα αταξία δε χωρά
Και στην αγάπη μας να φέρεσαι κυρία
Εγώ είμαι ένας άνδρας
με πυγμή μες στη ζωή
στο λέω να το ξέρεις
δεν σηκώνω προσβολή
κι αν θέλεις για να σ’ αγαπώ
και να ‘μαστε μαζί
σε όλα σου θα είσαι
πολύ προσεχτική
Αν μ’ αγαπήσεις με καρδιά και με ψυχή
δε θα κοιτάξω στην ζωή άλλη γυναίκα
Και αν εσύ θα με προσέξεις μια φορά
Εγώ αγάπη μου θα σε προσέχω δέκα
|
To megalítero scholio tis zoís
Ine to pezodrómio
Eki espudasa ki egó
Korítsi mu glikó
Ke áku ti tha su po
To pezodrómio me dídakse pollá
Ki idan ta mátia mu pollá stin kinonía
Gi’ aftó se ména ataksía de chorá
Ke stin agápi mas na férese kiría
Egó ime énas ándras
me pigmí mes sti zoí
sto léo na to kséris
den sikóno prosvolí
ki an thélis gia na s’ agapó
ke na ‘maste mazí
se óla su tha ise
polí prosechtikí
An m’ agapísis me kardiá ke me psichí
de tha kitákso stin zoí álli gineka
Ke an esí tha me proséksis mia forá
Egó agápi mu tha se prosécho déka
|