Μέσα στη νύχτα του μυαλού
οι λέξεις ξενυχτάνε
Εγώ είμαι εδώ μα εσύ ‘σαι αλλού
και οι σκέψεις με κεντάνε
Μέσα στη νύχτα του μυαλού
πολλά σε ξεγελάνε
Μοιάζεις με άνθος του καλού
Που όλοι γυροβολάνε
Εγώ είμαι εδώ και εσύ αλλού
και αυτό με σιγοκαίει
Σε βλέπω γύρω μου παντού
και ότι σκεφτώ μου φταίει
Εγώ είμαι εδώ και εσύ αλλού
μα σ’ έχω χάσει προ πολλού
Μέσα στη νύχτα του μυαλού
μια αγάπη τρομαγμένη
Που σαν τη φλόγα ενός κεριού
σιγά σιγά πεθαίνει
Μες στο μυαλό ενός τρελού
τα πάντα τριγυρνάνε
Και για το πείσμα τ’ αλλουνού
χίλια κακά χωράνε
|
Mésa sti níchta tu mialu
i léksis ksenichtáne
Egó ime edó ma esí ‘se allu
ke i sképsis me kentáne
Mésa sti níchta tu mialu
pollá se ksegeláne
Miázis me ánthos tu kalu
Pu óli girovoláne
Egó ime edó ke esí allu
ke aftó me sigokei
Se vlépo giro mu pantu
ke óti skeftó mu ftei
Egó ime edó ke esí allu
ma s’ écho chási pro pollu
Mésa sti níchta tu mialu
mia agápi tromagméni
Pu san ti flóga enós keriu
sigá sigá petheni
Mes sto mialó enós trelu
ta pánta trigirnáne
Ke gia to pisma t’ allunu
chília kaká choráne
|