Νύχτα στην πόλη
μόνος μου γυρνάω
στους άδειους δρόμους
σε αναζητάω
ψάχνω τα λάθη μου
απ’ την αρχή
βλέπω που έφταιξα
και σ’ έχασα γιατί
Γιατί σε άφησα να φύγεις
πως έκανα αυτό το λάθος απορώ
γιατί Θεέ μου με δικάζεις
να ζω χωρίς εκείνη που αγαπώ
Νύχτα κι απόψε αγκάλιασέ με
με το φεγγάρι σου ταξίδεψέ με
πάρε με τώρα στη δική σου αγκαλιά
έστω και έτσι μήπως βρω παρηγοριά
Γιατί σε άφησα να φύγεις
πως έκανα αυτό το λάθος απορώ
γιατί Θεέ μου με δικάζεις
να ζω χωρίς εκείνη που αγαπώ
Κι αν λείπεις είσαι εδώ
πως να ξεχάσω πως
γιατί
Γιατί σε άφησα να φύγεις
πως έκανα αυτό το λάθος απορώ
γιατί Θεέ μου με δικάζεις
να ζω χωρίς εκείνη που αγαπώ
να ζω χωρίς εκείνη που αγαπώ
|
Níchta stin póli
mónos mu girnáo
stus ádius drómus
se anazitáo
psáchno ta láthi mu
ap’ tin archí
vlépo pu éfteksa
ke s’ échasa giatí
Giatí se áfisa na fígis
pos ékana aftó to láthos aporó
giatí Theé mu me dikázis
na zo chorís ekini pu agapó
Níchta ki apópse agkáliasé me
me to fengári su taksídepsé me
páre me tóra sti dikí su agkaliá
ésto ke étsi mípos vro parigoriá
Giatí se áfisa na fígis
pos ékana aftó to láthos aporó
giatí Theé mu me dikázis
na zo chorís ekini pu agapó
Ki an lipis ise edó
pos na ksecháso pos
giatí
Giatí se áfisa na fígis
pos ékana aftó to láthos aporó
giatí Theé mu me dikázis
na zo chorís ekini pu agapó
na zo chorís ekini pu agapó
|