Στης αγάπης το κύμα αφέθηκα
δρόμους άγνωστους να περπατάω,
και διαβάτης στο άπειρο βρέθηκα
μονοπάτια κρυφά να περνάω.
Με το “είναι” μου όλο σου δόθηκα
κι εσύ λάθη χιλιάδες μου βγάζεις,
δεν προδίδω ποτέ κι ας προδόθηκα
μα εσύ και γι’ αυτό με δικάζεις.
Εγώ είμαι η πόρνη, εγώ κι ο τελώνης,
εγώ κι ο ληστής της τελευταίας στιγμής,
πες με ό,τι θέλεις, θα πω σ’ όλα “ναι”
μα όχι Ιούδας, ποτέ.
Τα χιλιάδες μου λάθη προσπέρασα
κι ας μην άλλαξες γνώμη ακόμη
κι αν μου λες πόσα όρια ξεπέρασα,
η αγάπη μου δίνει συγγνώμη.
Στο λεπτό της το νήμα περπάτησα,
λάθη, αλήθειες πια δε με τρομάζουν,
κάθε βάρος που μου `δωσε κράτησα
κι είδα γύρω μου όλα ν’ αλλάζουν.
Εγώ είμαι η πόρνη, εγώ κι ο τελώνης,
εγώ κι ο ληστής της τελευταίας στιγμής,
πες με ό,τι θέλεις, θα πω σ’ όλα “ναι”
μα όχι Ιούδας, ποτέ.
|
Stis agápis to kíma aféthika
drómus ágnostus na perpatáo,
ke diavátis sto ápiro vréthika
monopátia krifá na pernáo.
Me to “ine” mu ólo su dóthika
ki esí láthi chiliádes mu vgázis,
den prodído poté ki as prodóthika
ma esí ke gi’ aftó me dikázis.
Egó ime i pórni, egó ki o telónis,
egó ki o listís tis telefteas stigmís,
pes me ó,ti thélis, tha po s’ óla “ne”
ma óchi Iudas, poté.
Ta chiliádes mu láthi prospérasa
ki as min állakses gnómi akómi
ki an mu les pósa ória ksepérasa,
i agápi mu díni singnómi.
Sto leptó tis to níma perpátisa,
láthi, alíthies pia de me tromázun,
káthe város pu mu `dose krátisa
ki ida giro mu óla n’ allázun.
Egó ime i pórni, egó ki o telónis,
egó ki o listís tis telefteas stigmís,
pes me ó,ti thélis, tha po s’ óla “ne”
ma óchi Iudas, poté.
|