|
Πολλοί από καιρό απασχολήθηκαν
μ’ αυτό που το λένε ζωή
Πόσοι άνθρωποι αναρωτήθηκαν
αν πρέπει κανείς να ζει ή να μη ζει
Εγώ πιστεύω λοιπόν
πως τουλάχιστον προς το παρόν:
Ζω για να ζω
και να υπάρχω πλάι σου σαν σκιά σου
ζω για να ζω
και ν’ ακολουθώ τα βήματά σου
για να’ μαι δω, σ’ όλα τα προβλήματά σου
κι όταν θέλεις θα σου πω
πως θα’ μαι πάντα πλάι στην καρδιά σου
Ζω για να ζω
όλα αυτά που μόνο εσύ μου δίνεις
ζω για να ζω
πλάι σου όταν θέλεις κι όταν κρίνεις
ναι, θα’ μαι εδώ κι όταν με ζητάς κι όταν
μ’ αφήνεις
Να λοιπόν, να γιατί ζω.
|
Polli apó keró apascholíthikan
m’ aftó pu to léne zoí
Pósi ánthropi anarotíthikan
an prépi kanis na zi í na mi zi
Egó pistevo lipón
pos tuláchiston pros to parón:
Zo gia na zo
ke na ipárcho plái su san skiá su
zo gia na zo
ke n’ akoluthó ta vímatá su
gia na’ me do, s’ óla ta provlímatá su
ki ótan thélis tha su po
pos tha’ me pánta plái stin kardiá su
Zo gia na zo
óla aftá pu móno esí mu dínis
zo gia na zo
plái su ótan thélis ki ótan krínis
ne, tha’ me edó ki ótan me zitás ki ótan
m’ afínis
Na lipón, na giatí zo.
|
